Ik geef je mijn hart

...of mijn nieren, mijn ogen of mijn huid. Weten jouw nabestaanden of jij jouw organen af wilt staan als jij komt te overlijden? Wat je ook wilt, het niet kenbaar maken is 'a waste of organs' als je het mij vraagt. Gisteren werd bekend gemaakt dat Nederlandse Facebook-gebruikers vanaf nu via het social network kenbaar kunnen maken orgaandonor te zijn. Een ontwikkeling waar ik persoonlijk erg blij van word.

Ja of nee: dat moet je lekker zelf weten

De mensen dichtbij mij weten dat ik vol overtuiging mijn organen af wil staan als ik er niet meer ben en ik hier een leven mee kan redden. Voor mij is het donorschap een vanzelfsprekendheid. Iemands leven kunnen verlengen als het mijne voorbij is, daar hoef ik geen seconde over na te denken. Maar ik ken genoeg mensen die daar heel anders over denken. En dat is hun goed recht.

In 2009 werd er volop gediscussieerd over het invoeren van het 'ja-tenzij' systeem. In dit systeem wordt iedereen donor, tenzij je aangeeft dat je dit niet wilt. In het 'nee-tenzij' systeem, dat we in Nederland hanteren, moet je zelf aangeven of je na je dood je organen wilt doneren. Maar voor veel mensen is dit, zo blijkt uit de cijfers, te veel moeite...Er zijn nog miljoenen Nederlanders die hun voorkeur niet hebben aangeven, en dat zelfs na de toch stevige 'Ja of Nee' campagne. Het verbaast mij keer op keer weer dat er zo weinig mensen zich laten registreren, of het antwoord nu 'ja' of 'nee' is. Niemand wil zijn nabestaanden toch belasten met deze lastige keuze (want als je je niet laat registreren, moeten zij kiezen voor jou)?  En daarnaast iedereen heeft hier toch een mening over?

Facebook als levensredder

Dat we vanaf gisteren ons wel/niet donorschap met elkaar kunnen delen en registreren op een online platform als Facebook vind ik een briljante set. Gebruikers kunnen op hun timeline-pagina de intentie om orgaandonor te zijn aangeven. Via Facebook kunnen ze zich uiteindelijk officieel registreren en staan ze echt te boek als donor.

Social networks to the max
Het idee van Facebook is al langer geleden ontstaan. Het team ontdekte na de tsunami in Japan dat Facebook gebruikt werd door mensen om elkaar terug te vinden. En als mensen zulke problemen op deze manier kunnen oplossen, waarom kunnen hier dan geen andere grote sociale vraagstukken mee opgelost worden? Ik ben benieuwd hoeveel registraties de Facebook-toevoeging en registratiemogelijkheid op gaat leveren. En zolang dat hart van mij nog klopt, klopt het veel sneller van ontwikkelingen zoals deze.