PR Klaagmuur - Joep School van Het Parool

Blog
PR Klaagmuur
Monique van den Berg
18-01-2017


Zeg, valt er na 'Blue Monday' nog wat te klagen op deze woensdag? Ja hoor! Deze week mag mediajournalist Joep School, werkzaam voor de Amsterdamse krant Het Parool, zijn gedachten spuien in Coopr's PR Klaagmuur. Hierin vragen we journalisten en bloggers om hun visie over all things PR te delen aan de hand van vijftien vragen en stellingen. Nieuwsgierig wat Joep allemaal te vertellen heeft over native advertising, interview frustraties en zijn favoriete zaterdagochtend ritueel? Snel doorlezen dan maar...
Hoeveel persberichten krijg je per dag, en hoeveel belanden er in de prullenbak?Ik denk dat ik er twintig tot dertig per dag in mijn persoonlijke mailbox krijg, en ongeveer vijftig in onze algemene mailbox voor mediazaken. Ik zie ze allemaal, maar het merendeel verdwijnt linea recta de prullenbak in. Als er één persbericht tussen zit waar ik iets mee doe, is dat veel.

Waar moet een persbericht aan voldoen om jou enthousiast te maken?Er moet in ieder geval door een pr-bureau of communicatieafdeling zijn nagedacht waarom het onderwerp bij Het Parool zou kunnen passen. Het gaat er daarna vooral om wat er mogelijk is: de mogelijkheid tot (exclusieve) interviews is fijn.

Heb je wel eens spijt gehad van een onderwerp wat je op hebt gepakt?Ik kan concreet niet meteen een voorbeeld bedenken, maar na persdagen voel ik me altijd een beetje misbruikt. Je moet vaak een tijdje op je beurt wachten - RTL Boulevard, Shownieuws, etc. gaan voor. Dat is niet zo erg, maar daarna wordt verwacht dat je in een geforceerd gesprekje van vijf minuten, vaak met allerlei PR-mensen ernaast, je informatie vergaart en dat dat genoeg is voor een lekker stuk. Bij het uitwerken ervan kom ik vrijwel altijd tot de conclusie: dit moet ik eigenlijk niet meer doen.

Op welk door jou geschreven artikel ben je trots en waarom?Trots ben ik nooit echt, geloof ik. Eerder tevreden. Vorig jaar maakte ik een soort reportage/interview met Coen Verbraak, daar was ik achteraf wel blij mee. Verbraak maakt al lang heel mooie, integere dingen, zoals zijn Kijken in de ziel-reeks of zijn documentaire over Martin Bril, en ik wilde graag laten zien hoe hij tot zijn producties komt. Ik had hem al een aantal keer gesproken en hij stond toe dat ik een paar dagen zou meelopen. Dat vond ik eervol om te doen en ik denk dat het ook een aardig beeld gaf van zijn werkwijze.

Een interview met Suzanne Kunzeler, netmanager van NPO3, zorgde vorig jaar voor wat oproer. We hadden het onder meer over de YouTube-serie #BOOS van Tim Hofman, die toen net begonnen was. Het is altijd fijn om met iemand langer over actuele ontwikkelingen te praten - de verdieping, dus. Het kreeg wat navolging door een open brief van Tim met de kop: 'Netmanager NPO3 snapt internet niet'.

Wie of wat zijn jouw belangrijkste nieuwsbronnen?Ik kijk veel op Twitter, daar komt nieuws vaak het eerste voorbij. Daarvoor is het zeer bruikbaar, al loopt je tijdlijn ook vaak vol met flinke meningen. Dat geeft ruis; voordat je het weet ga je denken dat Twitter een afspiegeling is van de samenleving. Elke zaterdag heb ik een rubriekje dat Mediapark heet, waarin we een soort Mediacourant-toon hanteren. Twitter is daar ook vaak wel bruikbaar voor, omdat er altijd wel kleine fitties te vinden zijn tussen BN'ers. Laatst nog, toen Wendy van Dijk reageerde op de spijkerharde column van Youp van 't Hek in NRC over de werkwijze van RTL-programmadirecteur Erland Galjaard, de man van Van Dijk.

Bij welk (internationaal) medium zou jij wel willen werken en waarom?Laten we niet te hard van stapel lopen, ik schrijf nu pas drie jaar voor Het Parool. Ik zou graag op termijn willen kijken of ik documentaires kan maken, dat zou ik graag willen leren. Het is een heel andere tak van sport, maar ik geloof wel dat ik er talent voor zou kunnen hebben. Dat zou bijvoorbeeld voor de VPRO kunnen zijn; de documentaires van die omroep spreken me vrijwel altijd aan. Nu zenden ze De prijsvechter uit van Marijn Frank en Roland Duong, over de gevolgen van onze consumptiedrift bij winkels als Action en Xenos. Eerder was ik zeer onder de indruk van De Hokjesman en Langs de oevers van de Yangtze. Verschillende genres, maar het laat wel zien dat de VPRO oog heeft voor mooie producties, die ook ergens over gaan. Maar het maken van documentaires is niet per se gebonden aan een omroep. Ik zag laatst de docu van Vice over Rico Verhoeven en de aanloop naar zijn gevecht met Badr Hari. Erg mooi gemaakt.

Is er door de opkomst van apps, bloggers en social media iets duidelijk veranderd in jouw werk de afgelopen jaren?Ik ben een beetje van de generatie die niet heel anders weet. Het is wel aardig om te zien dat er steeds nieuwe mogelijkheden komen: Periscope, Snapchat. Daar moeten wij als krant ook in meegaan, maar dat gaat soms nog wat stroefjes. We zijn een kleine redactie en het is niet voor iedereen vanzelfsprekend om gebruik te maken van die digitale mogelijkheden. Zolang je er maar voor openstaat.

Lijkt het je leuk bij een PR bureau te werken en waarom?Het lijkt me erg moeilijk, omdat er hoe dan ook onderwerpen voorbij komen waar je niet volledig achter kán staan. Die moet je dan toch met een geveinsd enthousiasme gaan presenteren alsof het het beste is dat er ooit gemaakt is. Dat lijkt me niet te doen. Ik kan me wel voorstellen dat, als je een geslaagde campagne lanceert en je leest daarna in alle kranten over 'jouw' serie/programma/product, dat dit een lekker gevoel geeft.

Hoe wordt er op de redactie over PR bureau's / adviseurs gesproken?Het is vooral fijn als je ze kunt omzeilen. Toch moeten we er ook oog voor houden dat er veel interessante onderwerpen worden aangedragen vanuit PR bureau's. Het wordt alleen vervelend als een interview na afloop, behalve door de geïnterviewde, ook nog door het PR bureau of achterliggende agentschap moet worden gelezen. Zij hebben vaak opmerkingen die de persoon in kwestie helemaal niet belangrijk vindt, maar die PR-technisch niet 'handig' zouden zijn.

Wat is jouw gouden tip voor PR adviseurs?Wat iedereen zegt, denk ik: denk mee en stuur niet random een persbericht door. En zorg ook dat wat je aanbiedt haalbaar is. Het komt wel vaker voor dat er onder een persbericht staat 'de hoofdrolspelers zijn beschikbaar voor interviews'. Vervolgens gaat het om een telefoongesprekje van maximaal vijf minuten óf is de helft gewoon niet beschikbaar.

Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?
Native advertising (advertorials, e.d.) is slecht voor de 'traditionele journalistiek'.
Ja, dat denk ik wel. Je gaat een advertentie verpakken als zijnde een journalistiek product. Dat is misleiding als er nergens bij staat dat er voor betaald is.

Online aanwezigheid van kranten zorgen ervoor dat de papieren versie van Het Parool uiteindelijk gaat verdwijnen.Ik denk dat het nog heel lang duurt voordat de papieren krant helemaal verdwenen is. Ik zou me wel kunnen voorstellen dat we over een paar jaar naar een model gaan waarin we de krant doordeweeks digitaal lezen en er in de weekenden nog een prachtig vormgegeven papieren cadeautje op de mat ploft. Ergens is het ook raar dat in deze tijd elke ochtend - in het geval van onze krant; middag - jongens in de weer zijn met grote fietstassen om de kranten bij lezers door de brievenbus te duwen. Terwijl het ook met één klik op je iPhone- of iPad-scherm kan staan. Toch kan een zaterdag voor mij niet beter beginnen dan met koffie, een ontbijtje en de papieren weekendkranten.

Nieuws is eigenlijk nooit echt 'nieuw' meer.Is daar iets aan veranderd? Ik denk dat er vooral iets veranderd is aan de rol die kranten hebben. Het nieuws brengen is al een tijdje niet meer genoeg, dat is overal (gratis) verkrijgbaar. De krant is meer opgeschoven naar een magazine dat verdieping, achtergronden en analyses moet toevoegen.

Werken voor een regionale krant zorgt voor andere aanpak/visie bij het besluiten welke onderwerpen worden behandeld dan bij een landelijk uitgegeven krant.Ja, zeker. In het geval van Het Parool kijken we altijd of het een Amsterdamse of grootstedelijke link heeft, omdat vrijwel al onze lezers in de stad wonen. In het geval van serie-recensies geldt dat overigens minder.

PR bureaus verpesten de journalistiek.Nee hoor. In het beste geval dragen PR bureaus iets aan waar een journalist mee verder kan. Ik heb dan meer moeite met vloggers en bloggers die doen alsof ze journalistiek bedrijven, maar ondertussen louter positief schrijven/praten over allerlei leuke spulletjes die ze gratis thuis krijgen afgeleverd - zonder dat dat erbij wordt verteld. Dat is voor het imago van de journalistiek niet echt bevorderlijk, denk ik.

Joep is qua antwoorden eerlijk en durft een noot te plaatsen bij bepaalde facetten binnen de PR- en mediawereld, al is hij (nog) niet écht kritisch. Behalve over interview frustraties, maar die gang van zaken vinden wij als tussenpartij zijnde net zo lastig om te rechtvaardigen. Het is voor ons ook roeien met de riemen die we hebben.

Misschien dat Joep's genuanceerde blik, zoals hij zelf ook al aangaf, mede komt doordat de invloed van social media en apps door zijn generatie als vanzelfsprekend worden beschouwd en minder als bedreiging. Journalisten die al werkzaam waren in de tijd waarin kranten en het 20u journaal nog als eerste het nieuws brachten, hebben meer die 'toen vs nu' visie. Zij kijken met argusogen naar de jonge honden die het wereldnieuws liefst 5 minuten geleden al wilden weten én verspreiden. Joep begrijpt dat zijn primaire taak bij Het Parool niet ligt in het brengen van fast news, maar in het aanbrengen van nuance en zorgen voor verdieping. Dat verklaart mogelijk ook zijn interesse en ambitie voor documentaires, en het feit dat hij misleidende informatie in advertorials en vlogs liever vermijdt.

Mooi te lezen is Joep's liefde voor de hard copy krant: het gezeur dat jonge mensen 24/7 met hun ogen op hun mobieltjes gericht zijn, wordt door het knusse zaterdagochtend ritueel van Joep wel wat ontkracht. Ondanks het digitale aanbod, gewoon blijven genieten van papieren sentiment. Laat die krantenjongens nog maar effe doorfietsen!

Verleg je grenzen!

schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Schrijf je nu in voor
onze nieuwsbrief