schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Tot tranen toe geroerd. Hoe één persoon via social media het verschil kan maken
Blog
PR
Marlous Westra
16-09-2014
Natuurlijk weten we inmiddels dat je met de juiste content een groot publiek kan bereiken via social media. Vorige maand blogde ik al over de ALS ice bucket hype. Deze keer wil ik een veel kleiner verhaal met jullie delen. Een verhaal dat barst van emotie en iemands leven drastisch heeft veranderd. Een verhaal dat nationale media had kunnen halen. Maar dat bewust klein is gehouden.
Het begint bij één persoon
Het begon allemaal met een kort berichtje op Facebook. Vanuit een voetbalclub werd verteld over een vrijwilliger, een vluchteling uit Irak. Hij moest een jaar geleden hals over kop weg omdat hij met de dood werd bedreigd. Noodgedwongen liet hij zijn twee kinderen achter bij zijn ouders. Zijn vrouw was inmiddels verdwenen. Vanuit Vluchtelingenwerk werd er hard gewerkt om het gezin te herenigen. 12 augustus zouden de kinderen naar Nederland komen maar net in het weekend daarvoor viel IS zijn ouderlijk dorp binnen. De familie vluchtte de bergen in en was sindsdien onvindbaar. Na vijf dagen was er eindelijk weer contact maar de kinderen en grootouders bevonden zich in een levensgevaarlijk gebied.
Human interest
De voetbalclub deed via Facebook een oproep aan alle supporters om geld in te zamelen voor de reis van de kinderen naar Nederland. Binnen no time werd dit opgepakt en tientallen keren gedeeld. Regionale radio, tv en krant werden ingezet om de donaties te pushen. Het verhaal werd gebracht op een persoonlijke manier. Dat was op 8 september. Een dag later kon de vader zijn kinderen in de armen sluiten. Een geweldig resultaat, wat opgepikt werd door de Telegraaf op 10 september, natuurlijk door het hoge human interest gehalte.
Van regionaal naar nationaal
En toen begon het te rollen. Er kwamen aanvragen vanuit nationale tv-programma's Hart van Nederland en Pauw en Witteman. Deze zijn afgezegd. Het doel van publiciteit was immers het kunnen financieren van de reis en een bijdrage leveren aan de eerste levensbehoeften van de kinderen hier in Nederland.
Geen commercie
Ik heb het verhaal met tranen in mijn ogen zitten lezen. Dit is de kracht van social waar ik van houd. Geen commercie maar het kleine persoonlijke. Het leveren van een daadwerkelijke bijdrage aan het mooier maken van de wereld.
Wat hebben we hier aan in PR?
Misschien vooral weer even echt bewust worden van welke ingrediënten werken op social media. Dit verhaal is een combinatie van herkenbaarheid, een gezicht geven aan wat er op dit moment speelt in de actualiteit. Het is dichtbij, persoonlijk en er zijn kinderen in het spel. Maar vooral is dit verhaal het waard om gelezen te worden waardoor je je beseft dat we met de middelen die we tegenwoordig tot onze beschikking hebben, we écht een verschil kunnen maken.
Het begint bij één persoon
Het begon allemaal met een kort berichtje op Facebook. Vanuit een voetbalclub werd verteld over een vrijwilliger, een vluchteling uit Irak. Hij moest een jaar geleden hals over kop weg omdat hij met de dood werd bedreigd. Noodgedwongen liet hij zijn twee kinderen achter bij zijn ouders. Zijn vrouw was inmiddels verdwenen. Vanuit Vluchtelingenwerk werd er hard gewerkt om het gezin te herenigen. 12 augustus zouden de kinderen naar Nederland komen maar net in het weekend daarvoor viel IS zijn ouderlijk dorp binnen. De familie vluchtte de bergen in en was sindsdien onvindbaar. Na vijf dagen was er eindelijk weer contact maar de kinderen en grootouders bevonden zich in een levensgevaarlijk gebied.
Human interest
De voetbalclub deed via Facebook een oproep aan alle supporters om geld in te zamelen voor de reis van de kinderen naar Nederland. Binnen no time werd dit opgepakt en tientallen keren gedeeld. Regionale radio, tv en krant werden ingezet om de donaties te pushen. Het verhaal werd gebracht op een persoonlijke manier. Dat was op 8 september. Een dag later kon de vader zijn kinderen in de armen sluiten. Een geweldig resultaat, wat opgepikt werd door de Telegraaf op 10 september, natuurlijk door het hoge human interest gehalte.
Van regionaal naar nationaal
En toen begon het te rollen. Er kwamen aanvragen vanuit nationale tv-programma's Hart van Nederland en Pauw en Witteman. Deze zijn afgezegd. Het doel van publiciteit was immers het kunnen financieren van de reis en een bijdrage leveren aan de eerste levensbehoeften van de kinderen hier in Nederland.
Geen commercie
Ik heb het verhaal met tranen in mijn ogen zitten lezen. Dit is de kracht van social waar ik van houd. Geen commercie maar het kleine persoonlijke. Het leveren van een daadwerkelijke bijdrage aan het mooier maken van de wereld.
Wat hebben we hier aan in PR?
Misschien vooral weer even echt bewust worden van welke ingrediënten werken op social media. Dit verhaal is een combinatie van herkenbaarheid, een gezicht geven aan wat er op dit moment speelt in de actualiteit. Het is dichtbij, persoonlijk en er zijn kinderen in het spel. Maar vooral is dit verhaal het waard om gelezen te worden waardoor je je beseft dat we met de middelen die we tegenwoordig tot onze beschikking hebben, we écht een verschil kunnen maken.
