Contentselectie: door professionals of door je netwerk?

Blog
Opinie
Jos Govaart
12-01-2011
Onlangs kwam in het nieuws dat consumenten iPad magazines maar als een duur gebbetje zien. Uitgevers klagen dat deze formats onvoldoende opleveren. Als ik kijk naar wat er ontwikkeld is, dan begrijp ik dat de consumenten klagen. De magazines die echt de meewaarde van tablets als de iPad benutten zijn eerder uitzondering dan regel. Een uitzondering daarop vormt Project van Branson. Kritische vakgenoten stellen dat Branson het lekker makkelijk heeft. Hij hoeft geen titel met een ziel te vertalen naar de iPad.

De makke van een gaaf Magazine als "Project"

Dat Project van Richard Branson is serieus een geweldig online magazine. Het kost $ 2,39 per uitgave. Een koopje als je bedenkt dat een de papieren uitgave van een blad als Esquire € 5,95 kost. Maar de Esquire is wel een blad met een bekende kleur. Ik weet wat ik koop, het blad heeft historie en selecteert voor mij en kan dus verrassen.

Waar ik Project tot nu toe voor gebruikt heb is eigenlijk puur om aan te tonen wat voor gave dingen je voor de iPad kunt ontwikkelen. Het geluid van Jaguar's nieuwe hypercar, de meest prachtige beelden van Tokyo. Het zit er allemaal in.  Dat patsgedrag "kijk eens wat je met de iPad kan" is natuurlijk niet erg duurzaam. Mijn gedachten gaan al snel terug naar digitale magazines zoals Bomvol. Hartstikke mooie magazines met zeer rijke content, maar uiteindelijk toch niet écht geschikt voor Internet zoals we het gebruiken. Te traag, te weinig interactief. Na 3 uitgaven had ik dat Bomvol wel gezien.

Wat gaan bestaande titels en magazines doen?

Wat interessant wordt is wat bestaande kranten en magazines gaan doen. Op dit moment kan ik nog niet echt superenthousiast worden van wat kranten doen. Het is vaak niet meer dan een gedigitaliseerde versie van de krant. Terwijl een iPad dwingt tot ander gebruik. De iPad is geen tekstverslinder. Het is een apparaat dat je intuïtief wil gebruiken. Maar kun je het de uitgevers kwalijk nemen? Deels wel, deels niet. Ik denk dat teveel titels lang hebben zitten slapen als het gaat om technologische ontwikkelingen. Papier is niet langer heilig als drager, zeker niet nu er binnenkort vijf mediageneraties tegelijkertijd actief zijn. De hamvraag is wel: Wie gaat het betalen? We zijn online gewend aan gratis. Het ontwikkelen van geavanceerde digitale magazines kost veel geld. Ik vraag me serieus af of dat haalbare kaart is op de Nederlandse markt.

En apps als Flipboard dan?

Er zijn ook Social Magazines op de iPad. Een mooi voorbeeld daarvan is Flipboard. Op basis van RSS-feeds die je zelf ingeeft, of op basis van je Facebook- of Twittervolgers wordt dan een mooi magazine vormgegeven. Best lekker om doorheen te bladeren. Maar wat doe ik er lang over om de content tot me te nemen, in vergelijking met Google Reader en mijn Twittercliënt. Het ziet er allemaal kek uit maar ideaal is het nog niet. Dat komt omdat ik er tóch naar kijk alsof het een magazine is. En dan is het maken van een magazine toch gewoon een vak dat je niet zelf even bij elkaar kunt rapen. De professionele redacteur is wat mij betreft dan ook allesbehalve dood. Bladen zijn dat evenmin. Of ze perse op papier moeten verschijnen is een tweede. Ook voor ons pr-professionals zijn dit spannende ontwikkelingen. Goede content moet in de toekomst op steeds meer plaatsen ontsloten worden. Die rol wordt in toenemende mate belangrijk!

Hoe wil jij in de toekomst je content selecteren? Waar zit voor jou de rol van professionals en de rol van jouw netwerk?

Verleg je grenzen!

schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Schrijf je nu in voor
onze nieuwsbrief