Een SMNR is niet het synoniem voor PR 2.0!

Blog
Opinie
Jos Govaart
02-03-2010
Social Media News Releases zijn in opkomst.  Dat is zowel goed als slecht nieuws. Het goede nieuws is dat organisaties er van overtuigd raken dat er meer is dan het traditionele persbericht. Het slechte nieuws is dat SMNR's ook wel eens gezien worden als de next shiny and flashy object.  Een goede SMNR is niet hetzelfde als een bak multimedia die je ook nog kunt delen. Je moet over elk afzonderlijk item goed nadenken. Ik zie te vaak gebeuren dat een bij elkaar gesprokkelde SMNR de status krijgt van hét voorbeeld van PR 2.0. Onzin, wat mij betreft.

De juiste vragen stellen
Stel je hebt een nieuwsfeit dat je wil delen met de buitenwereld. Dan moet je jezelf een aantal vragen stellen. Waarom is het nieuws ? Voor wie is het nieuws? Waarom is het belangrijk voor diegene dat hij of zij het nieuws tot zich krijgt? Kan ik online beïnvloeders identificeren waarvan ik denk dat ze iets zouden kunnen gaan doen met mijn nieuws? Met andere woorden, vermoed ik creators (uit de Forrester Technographic Ladder) onder mijn doelgroep?  Als ik denk dat ze wat zouden kunnen gaan doen met mijn nieuws, waar zou ik ze dan mee kunnen helpen? Is het een blogger die erg blij wordt van een youtube of vimeofilmpje? Of misschien is het nieuwsfeit heerlijk voor een journalist die bij het FD werkt en ook geholpen is met een audioquote ? Wat weet ik van het online zoekgedrag van consumenten die op zoek zouden kunnen gaan naar dit nieuws? Waar zoeken ze op en waar moet ik dus optimaliseren? Pas als ik deze vragen kan beantwoorden weet ik pas welke middelen ik moet gaan maken en of het zin heeft deze te integreren in een SMNR.

Nadenken over de afzonderlijke onderdelen
Okee, ik heb alles goed afgewogen en ik weet nu dat een SMNR de goede keuze is. Dan komt de volgende belangrijke stap. Ik moet content gaan maken. Wat ik te vaak zie gebeuren is dat content binnen een totale SMNR prima werkt. De context is duidelijk, de afzender evenzeer. Prima. Maar het is een Social release dus vaak zijn afzonderlijke stukken content deelbaar. Denk maar aan video's. Ook die video's moeten zelfstandig het verhaal kunnen dragen.  Want een videoitem kan gedeeld worden via andere sociale netwerken. Gisteren gebeurde het nog. Ik kreeg via Twitter een video doorgestuurd die betiteld werd als een "Social Video Release". De video zelf was alleen niet te volgen. Pas na 2 minuten kijken wist ik waar de video nu precies over ging. Navraag leerde dat het video-item onderdeel was van een nieuwsbrief die naar betrokken relaties gestuurd werd.  Als dat je enige doel is, dan is het niet handig om je content deelbaar te maken. In dit geval is er leuk nagedacht over de toepassing van Web 2.0 tools, maar met PR 2.0 heeft het niks te maken.  Het is een middel als doel zien, dat is altijd al een gemiste kans geweest.

Verleg je grenzen!

schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Schrijf je nu in voor
onze nieuwsbrief