schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
,,Ik ben niet geïnteresseerd in de stoelgang van Twitteraars!"
Blog
Opinie
Jos Govaart
22-12-2009
Op LinkedIn is sinds enige tijd een "discussie" aan de gang in de groep Communicatie, Pers en Voorlichting. Leden van die groep gaven hun Twitternaam in die discussie weg. Lange tijd bleef het rustig in die discussie. Tot vandaag de discussie inhoudelijk geopend werd. De vraag die de meeste discussie opleverde: ,, Hoe gaan jullie om met de spagaat tussen zakelijk en privé?,, Het is een vraag die elke keer weer gesteld wordt wanneer Twitter ter sprake komt". Best een zinnige vraag. Maar voor mijn gevoel vooral een type vraag die voortkomt uit angst voor het onbekende.
,,Ik ben begonnen met Twitter maar ik zie alleen maar onzin over welke koffie mensen drinken, hoe en of ze naar de WC gaan, lekker belangrijk zeg" . Dit is ongeveer de standaardzin van iemand die net kennis gemaakt heeft met Twitter. Ik vraag me dan af: ,,Welke verwachting had je van Twitter toen je ermee begon ? ". Had je verwacht dat Twitter je klanten biedt aan de lopende band zonder dat je zelf waarde levert aan de Twitter-community? Dat zal toch niet? Okee, je wil dus geen mensen volgen die iets van zichzelf laten zien op Twitter? Waarom volg je ze dan toch? Is het voyeurisme? Wil je niet achterblijven bij deze Hype en vind je omdát je in communicatie werkzaam bent dat je er toch iets mee moet?
Of voel je je misschien ongemakkelijk bij het medium en ben je nog volop aan het uitvinden en experimenteren? Aan het uitvinden of Twitter iets voor je kan doen. Aan het leren dus. In dat geval heb ik een geruststellende mededeling: Er is niemand die dé uitleg heeft over hoe je Twitter moet gebruiken. Het beste hulpmiddel ben je zelf. Jij bent zelf als enige in staat om als filter te fungeren. Jij bepaalt zelf wie je volgt, op wie je reageert en waarover je het zelf wil hebben.
Ook ik herken de vraag. Toen ik voor het eerst mijn account aanmaakte, dacht ik ook: Wat zie ik hier in hemelsnaam voor mijn ogen gebeuren? Wat een geleuter. Totdat ik mezelf twee maanden de tijd gaf om uit te zoeken of Twitter iets voor mij kon doen. Via Twittergids vond ik interessante mensen om te volgen, ik heb vervolgens eens goed geobserveerd waar zij het over hadden. Vervolgens ben ik als een voetbaltrainer gaan doorselecteren. Als eerste vielen de wereldberoemde Tweeps af. Vervolgens kwam ik tot de ontdekking dat zo af en toe een zinnig antwoord had op vragen die gesteld werden. Interessante ontmoetingen (en klanten!) volgden later. En voor je het weet klets je zelf over het gebrek aan zwarte artiesten in de Top 2000. Het kan verkeren..
,,Ik ben begonnen met Twitter maar ik zie alleen maar onzin over welke koffie mensen drinken, hoe en of ze naar de WC gaan, lekker belangrijk zeg" . Dit is ongeveer de standaardzin van iemand die net kennis gemaakt heeft met Twitter. Ik vraag me dan af: ,,Welke verwachting had je van Twitter toen je ermee begon ? ". Had je verwacht dat Twitter je klanten biedt aan de lopende band zonder dat je zelf waarde levert aan de Twitter-community? Dat zal toch niet? Okee, je wil dus geen mensen volgen die iets van zichzelf laten zien op Twitter? Waarom volg je ze dan toch? Is het voyeurisme? Wil je niet achterblijven bij deze Hype en vind je omdát je in communicatie werkzaam bent dat je er toch iets mee moet?
Of voel je je misschien ongemakkelijk bij het medium en ben je nog volop aan het uitvinden en experimenteren? Aan het uitvinden of Twitter iets voor je kan doen. Aan het leren dus. In dat geval heb ik een geruststellende mededeling: Er is niemand die dé uitleg heeft over hoe je Twitter moet gebruiken. Het beste hulpmiddel ben je zelf. Jij bent zelf als enige in staat om als filter te fungeren. Jij bepaalt zelf wie je volgt, op wie je reageert en waarover je het zelf wil hebben.
Ook ik herken de vraag. Toen ik voor het eerst mijn account aanmaakte, dacht ik ook: Wat zie ik hier in hemelsnaam voor mijn ogen gebeuren? Wat een geleuter. Totdat ik mezelf twee maanden de tijd gaf om uit te zoeken of Twitter iets voor mij kon doen. Via Twittergids vond ik interessante mensen om te volgen, ik heb vervolgens eens goed geobserveerd waar zij het over hadden. Vervolgens ben ik als een voetbaltrainer gaan doorselecteren. Als eerste vielen de wereldberoemde Tweeps af. Vervolgens kwam ik tot de ontdekking dat zo af en toe een zinnig antwoord had op vragen die gesteld werden. Interessante ontmoetingen (en klanten!) volgden later. En voor je het weet klets je zelf over het gebrek aan zwarte artiesten in de Top 2000. Het kan verkeren..
