PR-Klaagmuur: Pauline Egge (freelance lifestyle- en reisjournalist)

Het imago van het PR-vak heeft de laatste tijd flink wat deuken opgelopen. Ziet de journalist de PR-professional als een paria die de journalistiek verpest of is de praktijk toch anders? Iedere week vragen we een journalist om zijn of haar relatie met PR-mensen onder de loep te nemen. Wat is het werkelijke verhaal? Deze week is het de beurt aan Pauline Egge, freelance lifestyle- en reisjournalist en eigenaar van www.petitepassport.com. Ze werkt onder andere voor Red, ELLE Eten, Marie Claire, FD Persoonlijk.

1. Hoe belangrijk zijn PR-mensen voor jouw werk?
Ik ben heel blij met mijn contacten in de PR-wereld. Laatst heb ik bijvoorbeeld een verhaal voor Red gemaakt over 'kunst kopen voor dummies' en omdat ik van een PR-bureau wist dat zij de Affordable Art Fair in hun portefeuille hadden, konden zij mij heel snel en makkelijk met de directeur in contact brengen. Soms ben ik ook een stuk minder blij met PR-bureaus. De enorme overvloed aan mails die dagelijks mijn mailbox in wordt gestuurd, kan ik nog overzien, maar van het nabellen krijg ik echt een allergische reactie. Ik heb het mailtje ontvangen. Altijd. En als ik er iets mee wil, ben ik de eerste die jou belt. Echt.

2. Snappen PR-bureaus wel wie jouw doelgroep is en waar jij over schrijft/bericht?
Dat is denk ik ook best moeilijk als je te maken hebt met een freelancer. Ik schrijf vooral over reizen, hotspots en design, maar doe ook wel eens een interview over mode of kunst. Vroeger deed ik voor VIVA de weekagenda. Dus ja, ik krijg nog steeds persberichten over filmvoorstellingen die direct mijn digitale vuilnisbak in gaan.

3. Ben je gevoelig voor testproducten of persreizen?
Nee. Ik ben heel streng in het bewaken van mijn journalistieke vrijheid. Natuurlijk vraagt iedereen mij in verband met mijn blog of ik dan al die hotels en restaurants gratis kan bezoeken. Dat zou natuurlijk ideaal zijn, maar hoe mooi iets er op een foto ook uitziet, in het echt kan dat niet het geval zijn. En als er dan een PR-bureau tussenkomt die mij daar een nacht laat slapen, terwijl ik het niet aan mijn lezers wil aanraden, zit ik toch met een probleem.

4. Ontvang je liever een ongenuanceerd bericht of een scherp bericht?
De tone of voice maakt mij niet uit. Het gaat om het product en of ik daar een verhaal in zie.

5. Wat is jouw grootste irritatie in de samenwerking met PR-bureaus?
Nabellen (zie vraag 1).

6. Wie of wat is jouw belangrijkste nieuwsbron?
Mijn belangrijkste nieuwsbronnen zijn de reizen die ik maak, de internationale contacten die ik heb, (internationale) tijdschriften die ik lees en blogs/websites die ik volg.

7. Waar ligt de grens in je relatie met een PR-adviseur?
Ik zet het tijdschrift waar ik voor werk - of mijn eigen blog - op nummer 1. Een PR-bureau kan op zijn kop gaan staan: als het de geloofwaardigheid van mijn verhaal aantast of ik er zelf niet voor de volle 100% achter sta, doe ik het niet.

8. Kun je boos worden op PR-mensen?|
Nee, dat nooit.

9. Wat moet een PR-adviseur nooit bij mij doen?
Teveel aanwezig zijn. Soms kom je ergens en dan blijft diegene maar vertellen terwijl ze je snel meesleurt naar het volgende interessante. Ik wil op mijn gemak kunnen kijken, het op me in laten werken, foto's kunnen maken, mijn mening bepalen.

10. Voor welk nieuws wil jij uit je bed gebeld worden?
Als het Ace Hotel een vestiging in Europa gaat openen, graag!

Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?

1. De PR adviseur moet zo snel mogelijk tussen het contact met de woordvoerder uit.
GEEN MENING

2. PR-mensen zijn er alleen maar om vervelende zaken rondom bedrijven te verdoezelen.
ONEENS, echt onzin. Denk aan Ganbaroo PR die zich sterk maakt voor TOMS shoes. Een bedrijf waar juist heel veel moois over te vermelden valt.

3. Exclusiviteit heeft geen bestaansrecht meer. ONEENS, ligt aan de journalist. Als jij klakkeloos persberichten opvolgt, dan wel ja, maar ga de wereld in en ontdek daar het nieuws.

4. Na bellen door PR-adviseurs over hun persbericht is overbodig.
EENS, zie vraag 1.

5. Ik leg geen contact met pr-adviseurs via social media.
EENS, niemand hoeft te weten met welk verhaal ik bezig ben, dat doe ik liever via de afgesloten mail-omgeving. Er zijn PR-bureaus die geweldig aanwezig zijn in social media. Een goede, persoonlijke benadering. PR-bureaus die op Twitter of Facebook alleen hun nieuwste campagnes promoten ontvolg ik. Die mails ontvang ik al in mijn inbox.

Heb je nog een brandende vraag aan Pauline? Je kunt deze stellen via @petitepassport of volg haar blog www.petitepassport.com. Ben je journalist en wil jij je frustraties botvieren op de PR-Klaagmuur? Dit is je kans. Stuur een mailtje naar Mary-Grace.