schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Als Legal het wint van communicatie is je reputatie gezien
Blog
Opinie
Jos Govaart
16-11-2015
Adviseren is iets heel anders dan iets voor elkaar krijgen. Dat noemde ik vorige week als de belangrijkste les uit mijn loopbaan. Van de zijlijn roeptoeteren dat iets communicatief veel anders aangepakt had moeten worden, is niet zo moeilijk. Ik voel me dan ook licht beschaamd als mijn mening gevraagd wordt rondom bijvoorbeeld het Volkswagen-debacle. Toch vind ik dat ik inmiddels enig recht van spreken heb, en ik zie bij dat soort cases wel dezelfde dingen fout gaan. En ja, dat soort dingen ben ik de afgelopen jaren ook in eigen praktijk tegengekomen.
Op angst bouw je geen reputatie
Ik merk dat er sectoren zijn waar de angst regeert. Of dat nu angst is voor toezichthouders, aandeelhouders of negatieve publiciteit. Als er geen bedrijfscultuur en proces gebouwd wordt, dat daar recht tegenin gaat, dan heb je als organisatie een groot probleem. Een indicator voor dergelijke problemen zijn het aantal versies dat een persbericht kan hebben. Als je inmiddels aan versie 9 toe bent, dan kan iedereen op z'n klompen aanvoelen dat versie 9 absoluut de scherpte niet had van versie 2 of 3.
Vertrekken vanuit gezamenlijk doel
In zulke gevallen stuit je vaak op een afdeling juridische zaken, compliance of iets anders dat er op lijkt. Dat levert vaak een strijd op tussen reputatiebouwers, en reputatieverdedigers. Het resultaat daarvan is per definitie smaakloze zooi. Ik wil daarom af van een cultuur van goedkeuren. Goedkeuren suggereert iets positiefs. Het is alleen geen goedkeuren, maar eerder af- of doorschuiven.
Zeer veel vakgenoten hadden terecht kritiek op Volkswagen en de communicatie rondom "dieselgate". Ik was blij dat die kritiek zich over het algemeen niet op communicatiespecialisten richtte, maar juist op de directie van Volkswagen. Zolang leiders van bedrijven toestaan dat regeltjes belangrijker zijn dan oprechte verontwaardiging of de wil om het anders te doen, dan ben je compleet verloren.
De wereld wacht niet op je
Ik ben voor het vooraf benoemen van doelstellingen en mandaat. Waar gaan we als bedrijf voor? Wat kan écht niet? Binnen die bandbreedte pleit ik voor vrijheid,mandaat en tempo. Voor achteraf evalueren. De wereld wacht niet op je. Meningen worden gevormd en opinies worden gegeven. Als je reactie op het sentiment in de wereld blijft hangen bij legal of compliance sta je al met 6-0 achter. Als je élk risico gaat uitsluiten dan win je nooit terrein en al helemaal nooit vertrouwen. Je wint vertrouwen door ergens in te geloven en ergens voor te gaan. Niet door elk risico uit te sluiten. Dat maakt communicatieloos en daardoor verlies je per definitie!
Op angst bouw je geen reputatie
Ik merk dat er sectoren zijn waar de angst regeert. Of dat nu angst is voor toezichthouders, aandeelhouders of negatieve publiciteit. Als er geen bedrijfscultuur en proces gebouwd wordt, dat daar recht tegenin gaat, dan heb je als organisatie een groot probleem. Een indicator voor dergelijke problemen zijn het aantal versies dat een persbericht kan hebben. Als je inmiddels aan versie 9 toe bent, dan kan iedereen op z'n klompen aanvoelen dat versie 9 absoluut de scherpte niet had van versie 2 of 3.
Vertrekken vanuit gezamenlijk doel
In zulke gevallen stuit je vaak op een afdeling juridische zaken, compliance of iets anders dat er op lijkt. Dat levert vaak een strijd op tussen reputatiebouwers, en reputatieverdedigers. Het resultaat daarvan is per definitie smaakloze zooi. Ik wil daarom af van een cultuur van goedkeuren. Goedkeuren suggereert iets positiefs. Het is alleen geen goedkeuren, maar eerder af- of doorschuiven.
Zeer veel vakgenoten hadden terecht kritiek op Volkswagen en de communicatie rondom "dieselgate". Ik was blij dat die kritiek zich over het algemeen niet op communicatiespecialisten richtte, maar juist op de directie van Volkswagen. Zolang leiders van bedrijven toestaan dat regeltjes belangrijker zijn dan oprechte verontwaardiging of de wil om het anders te doen, dan ben je compleet verloren.
De wereld wacht niet op je
Ik ben voor het vooraf benoemen van doelstellingen en mandaat. Waar gaan we als bedrijf voor? Wat kan écht niet? Binnen die bandbreedte pleit ik voor vrijheid,mandaat en tempo. Voor achteraf evalueren. De wereld wacht niet op je. Meningen worden gevormd en opinies worden gegeven. Als je reactie op het sentiment in de wereld blijft hangen bij legal of compliance sta je al met 6-0 achter. Als je élk risico gaat uitsluiten dan win je nooit terrein en al helemaal nooit vertrouwen. Je wint vertrouwen door ergens in te geloven en ergens voor te gaan. Niet door elk risico uit te sluiten. Dat maakt communicatieloos en daardoor verlies je per definitie!
