PR stunt van 'Guinness Book of Records'

De meeste PR stunts anno 2010 ontstaan volledig vanuit een publicitair verlangen. Niets meer en niets minder. Een stunt ontstaan vanuit een behoefte of zelfs noodzaak is zo goed als verleden tijd. Anders was dat in 1951, toen Sir Hugh Beaver als directeur van de Guinness Brouwerij een discussie had over wat de snelste vogel was. "Zou het niet handig zijn als er een boek was waarin al dit soort feiten zouden worden verzamelend?", opperde Beaver. De PR stunt van Guinness werd geboren: het Guinness Book of Records.

Gespreksstof
De eerste editie verscheen op 27 augustus 1955 en was tegen Kerstmis van dat jaar het bestverkochte boek van Engeland. Geen andere organisatie kan (en mag!) zich de wereldwijde leider op het gebied van wereldrecords noemen. Dat noem ik autoriteit claimen. Wauw! Geen gek idee van een Iers biermerk om een boek uit te brengen vol gespreksstof en bijzondere verhalen. Prestaties waarover gepraat wordt. In de kroeg bijvoorbeeld, onder het genot van bijvoorbeeld een glas Guinness. That's just smart! En daar sta jij dan, als lid van een promoteam, als tandpastatube verkleed op het Plein in Den Haag. Voor een 'stunt'. Loser.

PR service
Maar wat blijkt nu, Guinness World Records heeft onlangs een 'PR service' ingericht dat bedrijven kan helpen om te bepalen welk record zij kunnen verbreken. Een PR stunt van Guinness Book of Records dus. Voor ongeveer Euro 3.500,- biedt het bedrijf haar diensten aan, waaronder een creatief tijdens de brainstormfase en een soort keurmeester die het record controleert. Het gevolg moge duidelijk zijn; er komen dagelijks steeds meer wereldrecords bij. Op dit moment zegt Guinness zelfs een stijging van 250% te zien! Een slimme zet van het biermerk? Of bestaat nu de kans dat teveel bedrijven dit kunstje gaan inzetten? Ik gok het laatste. Wat denk jij?