5 Q's over PR met... Pieter Valk (PVPR)

Iedere donderdag interviewen wij een PR of communicatie professional voor de rubriek '5 Q's over PR met...'. Met deze serie willen wij wat verdieping aanbrengen in het veranderende PR vak. Met behulp van 5 vragen gaan we onder andere in op PR 2.0 ontwikkelingen en de toekomst van het vak. Maar ook, welke cases zijn interessant? Waar ligt de inspiratie? En wat leert de praktijk? Vorige week stond Erik-Jan Brugman, marketing medewerker bij Integron in de spotlight. Deze week is dat Pieter Valk, eigenaar en PR-adviseur bij PVPR

Wat is voor jou het verschil tussen PR 1.0 en PR 2.0?
Ik vind de term PR 2.0 altijd een beetje raar. Als je bij het inzetten van PR niet automatisch alles wat er met PR 2.0 wordt bedoeld meeneemt dan ben je überhaupt niet goed in PR. Ik gebruik de termen dan ook zelden. Het zijn ook niet eens zozeer de middelen waarmee, maar vooral de manier waarop gecommuniceerd wordt. En; de consument wordt mondiger en heeft meer macht. Dat is een trend die al lang voor social media in gang was gezet. Maar als je vraagt naar het verschil tussen voor, en na de opkomst van sociale media dan haal ik graag een, al wat oudere, quote van Koningin Rania aan: "Real Time is the new Prime Time". Jammer dat zij zelf nu haar online aanwezigheid wat verwaarloost trouwens.
Ik kan niet meer zonder social media, al merk ik wel dat ik het soms nog wat ongrijpbaar vind. Hoe hou je het écht en hoe krijg je er nog meer grip op? En ik denk dat meer vakgenoten dat hebben maar daar misschien niet altijd even eerlijk over durven te zijn.

Wat doe jij met social media binnen jouw organisatie?
Ik blog, zowel over mijn werk en mijn klanten als over wat ik leuk vind. En ik zet voor klanten vaak mijn eigen Facebook-, Linkedin- en Twitter-account in en merk dat daar goed op gereageerd wordt. Vooral voor het aankondigen van evenementen zijn social media erg geschikt. Voor mijn klant Perswijn maken ik en mijn marketing-collega er dan ook veel gebruik van, en met succes. Veel van mijn klanten hebben al bedrijfspagina's of profielen. Vaak maak ik ze voor hen aan als dat nog niet het geval is en wijs ze de weg. Soms is een klant er echter nog niet aan toe. Ik tref nog steeds regelmatig klanten die nog niets weten van PR. Het is lastig zo'n klant, die nog maar net het verschil weet tussen een persbericht en een artikel, te laten twitteren. Zo zit ik vaak 's avonds op de bank te posten of antwoorden voor een klant en dat is vaak niet effectief op die manier. Het komt dus voor dat ik een klant adviseer nog even te wachten met social media. Een leeg en statisch Twitterprofiel is slechter voor je imago dan geen profiel. Maar het is lastig als 1-pitter hier een midden in te vinden, juist omdat ik wel het belang en effect van social media ken. Ik werk het liefst met klanten die er, hier en daar begeleid, zelf mee aan de slag gaan. Mijn ervaring is ook dat de TOV dan het meest authentiek en echt is. En je merkt vaak dat zo'n klant het dan ook echt leuk vindt en het belang snapt.
Waar ik persoonlijk social media erg veel voor gebruik is voor het vragen van advies aan anderen, het polsen van sentiment over, imago van en buzz rond bepaalde onderwerpen of merken, dat doe ik overigens ook voor klanten. En ik vind regelmatig klussen via Linkedin of Twitter.

Bij wie of waar vind jij inspiratie als het gaat om PR en social media?
Overal. Veel online en op social media zelf natuurlijk, maar ook in tijdschriften, op TV op vakantie of op straat. Door mijn opleiding, ik heb de kunstacademie gedaan, kan ik door de gekste dingen volledig begeisterd raken. Soms weet ik dat om te zetten in goede ideeën voor klanten. Ik lees regelmatig over social media guru's of koop hun boeken maar merk dat ik het lastig vind social media op zo'n wetenschappelijke en uitgedokterde manier te benaderen. Alles is vaak zo afhankelijk van wat de actualiteit je aanreikt dat het toch vooral om gevoel gaat.

Welke PR 2.0 case vind jij een schoolvoorbeeld?
Je hebt natuurlijk de prachtige, grote en met flinke budgets tot stand gekomen voorbeelden van KLM en dergelijke. En Esmee Denters en Justin Bieber hebben ook mooi laten zien wat social media voor je kunnen betekenen. Maar vaak vind ik de kleinere cases leuker. Ik heb ooit gewerkt voor een klant waar een dame in dienst was die een eigen blog had dat nu zo groot is dat ze er full time mee bezig is en er haar brood mee verdient. Zij gebruikt social media op de manier waar het voor bedoeld is. Persoonlijk, met gevoel voor de ontvanger en vooral heel ontwapenend. Haar publiek waardeert dit ook, dat zie je aan de reacties van haar volgers. Ik vind dat heel knap.
Ik vind ook het blog gevondenopmarktplaats.nl te gek. Daar, en op de gelijknamige Facebookpagina staan elke dag de meest geweldige finds die de blogger op Marktplaats heeft gespot. Hij verdient er niets mee maar het helpt hem wel zijn persoon en interieur/ en stylingtalent onder de aandacht te brengen. En ik vind het mooi als een maatschappelijk statement via social media zijn weg weet te vinden. Laatst speelde hier in Amsterdam een verhaal over een gezin dat hun woonboot uit leek te moeten. Een goed doordachte en door vrienden opgezette social mediacampagne met steun van de nodige media-aandacht moet er aan hebben bijgedragen dat het stadsdeel anders heeft besloten. Bas Boot mag namelijk blijven. Ik kan daar echt van genieten. En een revolutie die zich ontketent dankzij social media mag ook best een succesje worden genoemd. Ik heb alleen wel medelijden met dat meisje dat zich straks moet gaan voorstellen als 'Hi, I'm Facebook....".

Als we kijken naar de toekomst van PR; waar verheug jij je op en waar ben jij bang voor?
Social media maken alles transparanter. Daarin liggen natuurlijk enorm veel kansen maar schuilen ook gevaren. Bedrijven krijgen veel directer feedback van hun doelgroepen en kunnen sneller inspelen op behoefte. Maar tegelijkertijd moeten bedrijven zich bewust zijn van de invloed van social media op hun reputatie. De consument heeft een stem die ineens door veel meer mensen wordt gehoord en dat kan heel snel, enorme impact hebben. En dan heb je natuurlijk de privacy-vraag. Er ligt vreselijk veel informatie over iedereen te grabbel. Zelf maak ik me daar overigens nooit zo'n zorgen over. Ze mogen alles van me weten geloof ik. Als we er slim mee om gaan maken de ontwikkelingen ons vak nog leuker en dynamischer en bieden ze ongelooflijke kansen. De toepassingen zijn schier oneindig! Ik verheug me dan ook op wat er nog gaat komen en hoop het te kunnen bijhouden en er nog meer grip op te krijgen. Wel hoop ik dat printmedia blijven bestaan. Maar dat verwacht ik ook wel. Ik vind een gewone krant nog steeds oprecht mooi. Zo´n groot stuk papier met echt nieuwe verhalen en nieuws, elke dag weer. Overigens krijg ik, net als collega Claire van der Hall eerder in deze rubriek, steeds vaker de salesmanager aan de lijn die aangeeft best redactionele aandacht aan mijn bericht te willen besteden als er maar een advertentie tegenover staat. Of die gewoon graag geld wil zien voor redactionele aandacht, dat we dan zelf even moeten schrijven. Dat is een kwalijke tendens. Journalistiek moet wel onafhankelijk blijven. Als het nieuws niet boeiend genoeg is, verdient het geen plek in de krant. Toevallig stond er afgelopen dinsdag in NRC Next nog een groot artikel over de vervagende grens tussen commercie en redactie overigens. Oh, en ik verheug me op de dag dat niet elke nieuwe klant vraagt of ik contacten heb bij De Wereld Draait Door.

Nog een vraag aan Pieter? Neem contact met hem op via Twitter: @PVPRPieter Is de rubriek '5 Q's over PR met...' iets voor jou? Stuur een mailtje naar arusha@coopr.nl. And don't be shy to say why!