Adviseren vanaf de zijlijn of journalistiek?

Eigenlijk wilde ik deze blog heel cynisch beginnen met: "Hoe ING had moeten communiceren". En dan helemaal niets. Heel veel witte regels. Maar wellicht is dat ook wat erg flauw. Aanleiding: Ik zag gisteren zeer veel tweets over hoe het allemaal had gemoeten. Vele vakgenoten zullen best wel gelijk hebben.  Ik heb alleen moeite met dat zijlijnadvies. Waarom doen mensen dat? Omdat het ze bezighoudt en ze deelnemen aan het gesprek van de dag, of voor zelfpromotie?

Dat ik dit blog überhaupt schrijf geeft al aan dat ik zelf ook een beetje boter op mijn hoofd heb. Ik doe zelf ook een duit in het zakje. Maar mijn vraag is oprecht. Anno 2013 kan iedereen publiceren. Het recht op publiceren is niet alleen voor de officiële journalistiek weggelegd.

Iedereen die in onze branche werkzaam is kan vroeg of laat zelf met een incident of crisis te maken krijgen. Daar kun je je aardig op voorbereiden maar 100% goed doen blijft altijd lastig. Er zijn bij grote incidenten tienduizenden meningen die elkaar allemaal beïnvloeden. Hoe vaker je incidenten van binnenuit meemaakt, hoe voorzichtiger ik in mijn oordeel over anderen word.

Bloggers met twee petten
Klanten en journalisten hoeven daar niet voorzichtig in te zijn. Klanten zijn direct betrokken bij het gedrag van organisaties en hebben het recht daar enthousiast, boos, verdrietig of angstig over te zijn. De journalistiek heeft de taak om te verslaan wat er gaande is, aan waarheidsvinding te doen en om context te bieden. Maar hoe zit dat met twitteraars en bloggers in onze branche? Die (en ik nu dus ook) hebben toch vaak twee petten op.

Ik heb behoorlijke moeite met het geven van kritiek op vakgenoten die het allemaal niet goed zouden doen. Omdat ik ervaar hoe weerbarstig de praktijk is. Omdat er altijd belangen spelen waar mensen extern geen weet van hebben en daar terecht niet in geïnteresseerd zijn. Juist vakgenoten zouden dat moeten weten en daarom enige terughoudendheid in acht moeten nemen bij het online roeptoeteren. Vind ik dan.

Welkom zijlijncommentaar
Ook wij schrijven en publiceren. Inmiddels al meer dan 1200 blogs. En daar zitten ongetwijfeld ook meningen tussen over werk van anderen. Het streven is om dat vooral op een positieve en constructieve manier te doen. Door het delen van mooi werk, of dat nu van onszelf of van de concurrentie is. Door het geven van tips aan starters. Door journalisten te vragen wat ze van ons vak vinden. Door mensen het podium te geven om te vertellen wat hen binnen ons vakgebied bezighoudt. Dat is de manier waarop wij dat graag doen. We zijn binnen Coopr aan het nadenken over nieuwe formats hiervoor. Want een beetje verfrissing kan geen kwaad vinden wij. Als jullie suggesties hebben dan is dát zijlijncommentaar van harte welkom.