schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Boekrecensie: I Live in the Future and Here's How it Works (Nick Bilton)
Blog
Opinie
Tamara Vlootman
11-09-2014
We zijn hem al eerder tegengekomen, tech-journalist van The New York Times: Nick Bilton. Een aantal Cooprts waren erg onder de indruk van zijn visie op de toekomst.
Zijn boek I Live in the Future and Here's How it Works bevalt mij ook erg goed. Hierin schetst Bilton een helder overzicht van de impact van de huidige technologische ontwikkelen op de manier waarop wij onze verhalen vertellen, onder andere door naar het verleden te kijken. Wat blijkt? We lopen al sinds de uitvinding van de drukpers van Gutenberg steeds hetzelfde rondje! Daarmee geeft Bilton een fikse waarschuwing aan organisaties die hun social beleid nog steeds niet bovenaan hun prioriteitenlijstje hebben en aan journalisten die nog star tegenstander zijn van co-creatie. En hij stelt ons gerust: welke doemscenario we ook in ons hoofd hebben, we worden echt alleen maar beter van vernieuwing.
Een kleine selectie uitspraken:
"The word has been going to hell for a long, long time"(p.45)
Monniken verdoemden het gedrukte boek, de telefoon zou een ramp betekenen omdat niemand meer de deur uit zou gaan. Opnamentechnologie zou ervoor zorgen dat collegezalen nooit meer werden bezocht en dat niemand ooit meer zou lezen. TV zou ervoor zorgen dat je brein gaat rotten. Sinds we zijn begonnen met communiceren is er al angst voor andere media. Niets nieuws onder de zon. De grootste angst van dit moment ligt in het verliezen van de macht over het stuur door social media en het 'gevaar' dat multitasken " making our brains into one big distraction zone incapable of handeling complex ideas or long-term narrative." (p.197)
"It's understandable to feel unsettled and disoriented. But again and again in our history, we have adapted and moved forward, and in doing so, we've learned to tell better stories than previous technologies allowed" (p.248)
Ja, we sturen elkaar berichtjes met 140 karakters en 140 karakters zijn geen diepe gesprekken. En daar komt een hoop onzin voorbij en het kan zeker afleiden, vooral als je toch al niet je dag hebt. Maar ga eens bij jezelf na: hoeveel goede verhalen heb je de afgelopen week gelezen? Dat zijn er vast meer dan in een willekeurige week 10 jaar geleden. En een aantal daarvan komen ongetwijfeld via een medium als twitter bij jou terecht.
"What the future will look like -people will pay for experiences, not content"(p.242)
Moraal van het verhaal: niet bang zijn, maar meebewegen en ontwikkelen. Wat kunnen we nu verwachten volgens Bilton? Bovenal geeft hij aan dat de grote, fundamentele veranderingen er nog niet eens zijn geweest. De generatie die met de iPad kon omgaan voor de eerste stapjes zijn gezet is immers nog niet eens in leidinggevende posities. Zij willen straks ervaringen, iets beleven. En dat gaat dus dan veel verder dan een 'goed social beleid'. En we wisten het natuurlijk al langer, maar we benadrukken het graag nog eens: we komen nu in het tijdperk van nieuwsvergaring waarbij de scheidslijn tussen 'normale' nieuwsproductie en storytelling met aanpassingen van 'burgers' volledig vervaagd. (p.251)
Kan ik je dit boek aanraden? Heel eerlijk, concreet gezien biedt dit niet veel handvaten voor organisaties. Maar ondanks het jaar van uitgifte (2010) biedt Bilton een ontzettend relevante context voor iedereen die zich bezighoudt met storytelling. Zoek je meer een concrete gids? De porno-industrie helpt je verder! Deze sector is volgens Bilton verreweg de oudste en meest competitieve, dit maakt dat ze gedwongen worden hun doelgroep de beste, nieuwste manier van storytelling aan te bieden. Op dit moment is een deel van de industrie bezig met driedimensionale, hyper-gepersonaliseerde opnamen. Zij bouwen daarmee de toekomst van storytelling verder uit.
Wat vind jij, welke organisaties lopen op dit moment op de tijd vooruit en weten hun verhaal zo optimaal te vertellen?
Zijn boek I Live in the Future and Here's How it Works bevalt mij ook erg goed. Hierin schetst Bilton een helder overzicht van de impact van de huidige technologische ontwikkelen op de manier waarop wij onze verhalen vertellen, onder andere door naar het verleden te kijken. Wat blijkt? We lopen al sinds de uitvinding van de drukpers van Gutenberg steeds hetzelfde rondje! Daarmee geeft Bilton een fikse waarschuwing aan organisaties die hun social beleid nog steeds niet bovenaan hun prioriteitenlijstje hebben en aan journalisten die nog star tegenstander zijn van co-creatie. En hij stelt ons gerust: welke doemscenario we ook in ons hoofd hebben, we worden echt alleen maar beter van vernieuwing.
Een kleine selectie uitspraken:
"The word has been going to hell for a long, long time"(p.45)
Monniken verdoemden het gedrukte boek, de telefoon zou een ramp betekenen omdat niemand meer de deur uit zou gaan. Opnamentechnologie zou ervoor zorgen dat collegezalen nooit meer werden bezocht en dat niemand ooit meer zou lezen. TV zou ervoor zorgen dat je brein gaat rotten. Sinds we zijn begonnen met communiceren is er al angst voor andere media. Niets nieuws onder de zon. De grootste angst van dit moment ligt in het verliezen van de macht over het stuur door social media en het 'gevaar' dat multitasken " making our brains into one big distraction zone incapable of handeling complex ideas or long-term narrative." (p.197)
"It's understandable to feel unsettled and disoriented. But again and again in our history, we have adapted and moved forward, and in doing so, we've learned to tell better stories than previous technologies allowed" (p.248)
Ja, we sturen elkaar berichtjes met 140 karakters en 140 karakters zijn geen diepe gesprekken. En daar komt een hoop onzin voorbij en het kan zeker afleiden, vooral als je toch al niet je dag hebt. Maar ga eens bij jezelf na: hoeveel goede verhalen heb je de afgelopen week gelezen? Dat zijn er vast meer dan in een willekeurige week 10 jaar geleden. En een aantal daarvan komen ongetwijfeld via een medium als twitter bij jou terecht.
"What the future will look like -people will pay for experiences, not content"(p.242)
Moraal van het verhaal: niet bang zijn, maar meebewegen en ontwikkelen. Wat kunnen we nu verwachten volgens Bilton? Bovenal geeft hij aan dat de grote, fundamentele veranderingen er nog niet eens zijn geweest. De generatie die met de iPad kon omgaan voor de eerste stapjes zijn gezet is immers nog niet eens in leidinggevende posities. Zij willen straks ervaringen, iets beleven. En dat gaat dus dan veel verder dan een 'goed social beleid'. En we wisten het natuurlijk al langer, maar we benadrukken het graag nog eens: we komen nu in het tijdperk van nieuwsvergaring waarbij de scheidslijn tussen 'normale' nieuwsproductie en storytelling met aanpassingen van 'burgers' volledig vervaagd. (p.251)
Kan ik je dit boek aanraden? Heel eerlijk, concreet gezien biedt dit niet veel handvaten voor organisaties. Maar ondanks het jaar van uitgifte (2010) biedt Bilton een ontzettend relevante context voor iedereen die zich bezighoudt met storytelling. Zoek je meer een concrete gids? De porno-industrie helpt je verder! Deze sector is volgens Bilton verreweg de oudste en meest competitieve, dit maakt dat ze gedwongen worden hun doelgroep de beste, nieuwste manier van storytelling aan te bieden. Op dit moment is een deel van de industrie bezig met driedimensionale, hyper-gepersonaliseerde opnamen. Zij bouwen daarmee de toekomst van storytelling verder uit.
Wat vind jij, welke organisaties lopen op dit moment op de tijd vooruit en weten hun verhaal zo optimaal te vertellen?
