Carrièreadvies voor influencers: zoek een echte baan!

Wij verdienen voor een klein gedeelte ook geld met campagnes waarin influencers een rol spelen. Het zijn vaak kanalen die toegang bieden tot een doelgroep die op deze wijze goed te bereiken valt. Soms is dat best effectief. Uit dergelijke contreien zijn ook knappe ondernemers opgestaan. Denk aan Kalvijn bijvoorbeeld. Die is toch een aardig mediabedrijf aan het bouwen. En dus voegt hij waarde toe. Of je nu gecharmeerd bent van de producties die hij maakt of niet. Over die waarde wil ik het graag hebben in dit blog. In (te) veel gevallen zie ik problemen aan het oprukkende beroep van influencer.

Het lijkt aantrekkelijk. Je zit toch al een paar uur per dag op social media, bent handig met video-editing software en hebt best een aardige schare volgers. Je vindt je eigen originele tone of voice en de eerste samenwerkingen starten. Je gaat aan het werk, verdient je geld en de boel draait lekker. Niet alleen de kassa rinkelt, ook de online dopamine-applausmachine gaat aan. En daar wringt de schoen. De eerste 10 jaar van je carrière zijn superbelangrijk in het leggen van het fundament voor de toekomst. Of je nu onder een baas werkt, samen met andere mensen een bedrijf opzet of bouwt. Je leert van elkaar, van verschillende perspectieven, diverse inzichten en van mensen met wie je confrontaties hebt. Het is belangrijk dat er in je werk iemand is die je beoordeelt. En dat dat iemand is die dat niet doet op basis van het resultaat, maar op basis van je prestatie. Goede bazen doen dat. En zullen je ook helpen om volgende stappen daarin te zetten.

Iedereen kijkt op een andere manier naar de wereld. Als je zaken heel zwart-wit stelt zou je de scheiding kunnen maken tussen: ‘wat kan de wereld voor mij doen’  versus ‘wat kan ik bijdragen aan de wereld’. Op het moment dat je professioneel influencer bent dan neem je in die tweedeling een behoorlijk duidelijke positie. Het draait immers om jouw personal brand. De opbrengst van de samenwerkingen die je verdient, gaan naar jouw bankrekening. De waarde die terug de maatschappij ingaat is de waarde die je levert in termen van entertainment richting achterban en de belasting die je afdraagt over je verdiende inkomen. Op het moment dat het doel niet jezelf als centraal element heeft is de waarde die je creëert automatisch groter. Als jij voor een bedrijf, overheid of vrijwilligersorganisatie werkt, dan lever je automatisch een bijdrage aan een groter (maatschappelijk) geheel. Wat in mijn ogen per definitie een verstandiger en houdbaarder idee lijkt. Als je het opschaalt naar een echt mediabedrijf wordt het perspectief al weer anders. Zie weer het voorbeeld van iemand als Kalvijn (en zo zijn er veel meer natuurlijk).  

Iedereen die op zijn smartphone kijkt naar de bestede schermtijd kan daar onmogelijk tevreden over zijn. Ik vind het zelf steeds confronterender. Uren per dag worden besteed aan appgroepen, social media kanalen en zo voort. And let’s be honest. Wie scrollt door een Instagramfeed komt de etalage van het leven tegen. En vele influencers spelen een rol op dergelijke kanalen. De rolmodellen voor de jeugd. En waar gaat het dan in grote mate over? Het Beyonce-powervrouwen feminisme viert hoogtij. Het lichaam en de vrouw mag er zijn. Seksistischer gaan we het niet meemaken. Maar ook de mannelijke influencers die uitstralen dat het leven maakbaar is en dat succes voor iedereen weggelegd is, terwijl zij zichzelf zelden realiseren dat de factor geluk ook van wezenlijk belang is geweest voor het succes. Er zijn er die er veel geld mee verdienen, wat knap te noemen is. De intellectuele armoede neemt alleen maar toe. Het zou mij niet verbazen als het aantal corona-burnouts in de coronatijd aanzienlijk is onder de influencers.