schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Case: Beïnvloedt Greenpeace Shell's imago? Het bereik van zes vrouwen en een achterlijke stunt
Blog
PR
Marlous Westra
08-08-2013
Greenpeace heeft een lange historie in het op de publieke agenda zetten van onderwerpen die het milieu aangaan. De meest recente actie vond plaats In Londen, bij the Shard, het hoogste kantoorgebouw van Europa. De groep activisten bestond uit slechts zes vrouwen. Het gebouw, in de vorm van een ijspegel, vormde het perfecte decor voor het onderwerp van deze actie. Namelijk van de daken schreeuwen wat oliegigant Shell het liefste in de doofpot stopt: hun plannen om naar olie te boren in het noordpoolgebied.
Met in het achterhoofd dat tegenwoordig iedereen zijn stem kan laten horen en iedereen dus een steentje kan bijdragen om ook daadwerkelijk iets in beweging te krijgen, heeft Greenpeace een plan gesmeed. In het kader van 'what will you do to save the arctic?' hebben de zes meiden, waaronder de Nederlandse Liesbeth Deddens, het gebouw van maar liefst 310 meter hoog beklommen. In het diepste geheim begonnen de voorbereidingen. En alles werd vastgelegd.
Het doel was helder
"We have a responsibility to think big... There are only six of us up here, but there are millions of us who want the Arctic protected. The most effective action we can do now is to make everyone else care as we do, and to do that we need to make it news. This affects every single person on our shared planet."In de ochtend van 11 juli krijgen de vrouwen het voor elkaar om langs de beveiliging te sneaken en te beginnen aan hun klim. Het eindpunt is de top, waar zij een grote banner zouden onthullen dat de schoonheid van de Noordpool laat zien. Recht in het gezicht van de medewerkers van Shell in het naastgelegen Shell hoofdkantoor én zichtbaar voor de rest van Londen.
En de uitkomst?
Het is natuurlijk een typische Greenpeace actie. Volledig in lijn met de aan treinrails vastgeketende activisten om kerntransporten tegen te gaan en de Rainbow Warrior die de walvisjacht verstoort. Maar is het ook effectief gebleken?
Elke beweging van de klimsters was live te volgen via Save the Arctic via webcams op hun helmen. Ook op twitter was er een overload aan #iceclimb berichten. De hele 'Save the Arctic' community had toen al zo rond de 3 miljoen leden wereldwijd. Binnen no time stond alle mogelijke landelijke pers onderaan het gebouw. Het nieuws was overal, van de UK, Nederland tot in Japan. Doel bereikt? Zoals één van de supporters het mooi uitlegde:"If as a result of the publicity just a few people think "so what have Shell done wrong?" And then go out, do some research and discover for themselves the wrongs that Shell do comit on a daily basis, the team will have made a difference".Helaas is het uiteindelijk niet gelukt om de grote banner op de top te onthullen. Maar had dat nog uitgemaakt?
Met in het achterhoofd dat tegenwoordig iedereen zijn stem kan laten horen en iedereen dus een steentje kan bijdragen om ook daadwerkelijk iets in beweging te krijgen, heeft Greenpeace een plan gesmeed. In het kader van 'what will you do to save the arctic?' hebben de zes meiden, waaronder de Nederlandse Liesbeth Deddens, het gebouw van maar liefst 310 meter hoog beklommen. In het diepste geheim begonnen de voorbereidingen. En alles werd vastgelegd.
Het doel was helder
"We have a responsibility to think big... There are only six of us up here, but there are millions of us who want the Arctic protected. The most effective action we can do now is to make everyone else care as we do, and to do that we need to make it news. This affects every single person on our shared planet."In de ochtend van 11 juli krijgen de vrouwen het voor elkaar om langs de beveiliging te sneaken en te beginnen aan hun klim. Het eindpunt is de top, waar zij een grote banner zouden onthullen dat de schoonheid van de Noordpool laat zien. Recht in het gezicht van de medewerkers van Shell in het naastgelegen Shell hoofdkantoor én zichtbaar voor de rest van Londen.
En de uitkomst?
Het is natuurlijk een typische Greenpeace actie. Volledig in lijn met de aan treinrails vastgeketende activisten om kerntransporten tegen te gaan en de Rainbow Warrior die de walvisjacht verstoort. Maar is het ook effectief gebleken?
Elke beweging van de klimsters was live te volgen via Save the Arctic via webcams op hun helmen. Ook op twitter was er een overload aan #iceclimb berichten. De hele 'Save the Arctic' community had toen al zo rond de 3 miljoen leden wereldwijd. Binnen no time stond alle mogelijke landelijke pers onderaan het gebouw. Het nieuws was overal, van de UK, Nederland tot in Japan. Doel bereikt? Zoals één van de supporters het mooi uitlegde:"If as a result of the publicity just a few people think "so what have Shell done wrong?" And then go out, do some research and discover for themselves the wrongs that Shell do comit on a daily basis, the team will have made a difference".Helaas is het uiteindelijk niet gelukt om de grote banner op de top te onthullen. Maar had dat nog uitgemaakt?
