schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Case: Lipton thee - groene thee mét suiker
Blog
PR
Arusha Mau-Asam
19-02-2014
Een theeleut, ja dat ben ik. Op het werk, thuis op de bank, bijpratend met vrienden in een grand café, overal drink ik thee bij. Thee en ik zijn dikke vrienden. Het is lekker en heeft iets gezelligs, iets knus. Daarnaast is het ook gezond. Welke vorm het theezakje ook heeft, stuk voor stuk zijn ze gevuld met pure theeblaadjes, allemaal afkomstig uit de schoot van moeder aarde, toch?
'Lipton Bubblegum-tea'
Voor Lipton gaat deze vlieger niet op zo bleek. In de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde werd geconcludeerd dat er suikerkorrels zitten in de Lipton groene theezakjes. En Lipton? Lipton was dat even vergeten te melden op de mooie theedoosjes. Niets geen 100% pure thee met een beetje aroma dus. Consumenten voelen zich belazerd en gingen los op de Facebook-pagina van Lipton. Naïef van de consument? Misschien wel, tegenwoordig zit overal wel wat extra's is. Maar eigenlijk doet dat er niet toe. Feit is dat Lipton propageert échte, pure groene thee te bieden. Dus te goedgelovige consument of niet, dit bewijst maar weer eens hoe belangrijk bewijs voor de merkbeleving en de productbelofte is. Want je belazerd voelen als gebruiker is beroerd, maakt je terecht boos en kan je merk schaden. Ook als het om een simpel kopje thee gaat.
Brief van Nicolette van Dam
Als reactie op de uitzending waar de suikeronthulling werd gedaan, verscheen er een column van Scato van Opstall in de Adformatie. De column wekte de indruk een ingezonden brief van Nicolette van Dam te zijn. Op social media dachten mensen dat het echt een brief van Nicolette was, waarin zij zich afzette tegen de Lipton-reclame die zij heeft gemaakt. De column werd dan ook veelvuldig gedeeld. Humor van Van Opstall. Ik heb er in ieder geval smakelijk om moeten lachen. Lipton wat minder denk ik.
Wat deed Lipton?
Fouten toegeven is natuurlijk nooit leuk. En je kan het als merk vaak 'toch niet goed' doen. In dit geval is toegeven het enige juiste wat je kan doen, je bent als merk immers in gebreke gebleven door niet te vermelden dat er naast thee, óók suiker in die theedoos te vinden is. In eerste instantie kwam Lipton met halfslachtige antwoorden in reacties op hun Facebook-pagina, wat enkel resulteerde in nog meer irritatie in vervolg-reacties. Gelukkig pakten ze daarna snel door, door hun fans te verwijzen naar de website waarop zij hun eerlijke verhaal uit de doeken doen.
Eerlijkheid duurt het langst
De intentie is goed en het verhaal transparant. Toch had ik graag gelezen dat ze, om een misleidend gevoel bij de consument in de toekomst te voorkomen, de 0,15 gram suiker per kopje vanaf nu zouden vermelden op het pakje. Immers eerlijkheid duurt het langst en levert het minste gezeik op.
Zo. En dan is het nu tijd voor een kopje (groene) thee lijkt me.
'Lipton Bubblegum-tea'
Voor Lipton gaat deze vlieger niet op zo bleek. In de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde werd geconcludeerd dat er suikerkorrels zitten in de Lipton groene theezakjes. En Lipton? Lipton was dat even vergeten te melden op de mooie theedoosjes. Niets geen 100% pure thee met een beetje aroma dus. Consumenten voelen zich belazerd en gingen los op de Facebook-pagina van Lipton. Naïef van de consument? Misschien wel, tegenwoordig zit overal wel wat extra's is. Maar eigenlijk doet dat er niet toe. Feit is dat Lipton propageert échte, pure groene thee te bieden. Dus te goedgelovige consument of niet, dit bewijst maar weer eens hoe belangrijk bewijs voor de merkbeleving en de productbelofte is. Want je belazerd voelen als gebruiker is beroerd, maakt je terecht boos en kan je merk schaden. Ook als het om een simpel kopje thee gaat.
Brief van Nicolette van Dam
Als reactie op de uitzending waar de suikeronthulling werd gedaan, verscheen er een column van Scato van Opstall in de Adformatie. De column wekte de indruk een ingezonden brief van Nicolette van Dam te zijn. Op social media dachten mensen dat het echt een brief van Nicolette was, waarin zij zich afzette tegen de Lipton-reclame die zij heeft gemaakt. De column werd dan ook veelvuldig gedeeld. Humor van Van Opstall. Ik heb er in ieder geval smakelijk om moeten lachen. Lipton wat minder denk ik.
Wat deed Lipton?
Fouten toegeven is natuurlijk nooit leuk. En je kan het als merk vaak 'toch niet goed' doen. In dit geval is toegeven het enige juiste wat je kan doen, je bent als merk immers in gebreke gebleven door niet te vermelden dat er naast thee, óók suiker in die theedoos te vinden is. In eerste instantie kwam Lipton met halfslachtige antwoorden in reacties op hun Facebook-pagina, wat enkel resulteerde in nog meer irritatie in vervolg-reacties. Gelukkig pakten ze daarna snel door, door hun fans te verwijzen naar de website waarop zij hun eerlijke verhaal uit de doeken doen.
Eerlijkheid duurt het langst
De intentie is goed en het verhaal transparant. Toch had ik graag gelezen dat ze, om een misleidend gevoel bij de consument in de toekomst te voorkomen, de 0,15 gram suiker per kopje vanaf nu zouden vermelden op het pakje. Immers eerlijkheid duurt het langst en levert het minste gezeik op.
Zo. En dan is het nu tijd voor een kopje (groene) thee lijkt me.
