Goede content is niet vanzelfsprekend gratis

Afgelopen dinsdag werd de nieuwe site van Het Financieele Dagblad gelanceerd. Qua uiterlijk was er een grote verandering zichtbaar die erg in lijn is met de papieren editie van de krant. De een vindt dat mooi, de ander vindt het biggetjesroze. De belangrijkste verandering zat natuurlijk aan de achterkant. En dat was direct de grootste kritiek op de verandering. Je moet vanaf nu namelijk betalen voor de online content.  Aardig wat mensen die online veel actief zijn vinden dat vreemd, als ik de Tweets moest geloven.  Ik vind het de gewoonste zaak van de wereld en onvermijdelijk.

Kritiek op de journalistiek
Er is de afgelopen jaren behoorlijk wat kritiek geweest op de journalistiek. Het ging financieel niet al te best door dalende oplagecijfers (die hier en daar weer in de lift lijken te zitten)  en dus dalende advertentie-inkomsten. Er waren overnames, machtswisselingen aan de top van de redacties. De kritiek op het gebrek aan het innovatief vermogen van kranten was en is niet van de lucht. Ook als het gaat om de kwaliteit en de vercommercialisering van de journalistiek zijn er diverse discussies geweest. Er is onderzoek gedaan naar het ANP-gehalte van krantenartikelen. Gevaarlijk Spel is een beweging vanuit de journalistiek die stelt dat journalisten de kwaliteit van hun werk beter moeten bewaken en hun oren niet moeten laten hangen naar al die pr-mensen.

Kortom: nogal wat heibel in de tent en een behoorlijk complexe situatie voor de uitgevers achter de kranten. De kwaliteit moet dus omhoog, maar er is momenteel onvoldoende geld om dat te bekostigen. De oplossing ligt dan voor de hand: De journalistieke producten moeten beter, relevanter, individueler. Dat kan alleen als de gebruiker daar geld voor betaalt.

Recht van spreken
Het FD belooft online meer en kwalitatief hoogwaardige content aan haar online abonnees. Wat mij betreft heeft het FD wel enig recht van spreken. Ze hebben over langere tijd de kwaliteit van de krant bewezen. Wil je daar meer van zien op je computer of Tablet, dan moet je daar voor betalen.  Daarom ben ik best verbaasd over de kritiek die ik op Twitter lees van mensen waarvan ik denk dat ze online goed snappen. Dan weet je ook dat de waarde en kwaliteit van de content bepalend is en niet de drager waarop je dat leest.

,,Maar binnen het huidige Internet gaat het toch om kennisdelen? " Ook een quote die ik meerdere keren voorbij heb zien komen. Ook die begrijp ik niet.  Als ik mijn kennis wil verdiepen door het volgen van een opleiding, dan betaal ik daar ook een vergoeding voor. Als ik een boek koop om slimmer te worden, dan betaal ik daar de boekhandel ook een prijs voor. Bij al deze vormen van content geldt: Als de content goed genoeg is, dan bepaal ik of ik de prijs de content waard vind.

De volgende stap: contentdifferentatie
De tijd zal leren of het FD het juiste model te pakken heeft.  Als ik kijk naar alle abonnementsvormen dan zie ik vooral een diversiteit aan dragers die ik kan kiezen. Wat ik qua inhoud te zien krijg is nog afwachten. Ik moet maar op het FD vertrouwen dat die content van voldoende waarde zal zijn. Daar zit nog wel enige aarzeling aan mijn kant.

Ik gok en hoop dat dit pas het begin is van veel fijnmazigere journalistiek. Meer op specifieke doelgroepen afgestemde content. Dat is echter pas echt op een kwalitatief hoogwaardige manier mogelijk wanneer je daar ook de omstandigheden goed op inricht. En dat kost geld. En dat moet ergens vandaan komen. Ik geef het FD vooralsnog het voordeel van de twijfel. Vooral ook omdat het bij mij niet overkomt als een noodsprong, maar als een zorgvuldig doordachte stap.