Het PR circus dat verkiezingen heet. Geloofwaardige communicatie?

De verkiezingstijd is altijd weer een heerlijk steekspel van -voornamelijk- mannen die met trots presenteren waar zij voor staan. Waarom je moet stemmen op hen omdat dit het beste is voor de maatschappij die jij voor ogen hebt. Een mooi PR circus om naar te kijken, maar hoe geloofwaardig zijn deze mannen in pak nog anno 2012?

Gevalletje overkill?
De afgelopen weken zijn we weer overspoeld door de lijsttrekkers van de grote partijen: interviews, debatten, posters en dat zijn nog maar een paar van de middelen die zijn ingezet. Je kon je kont niet keren, geen televisie aanzetten en geen krant openslaan zonder iets mee te krijgen van de strijd om de meeste stemmen. Allemaal zorgvuldig geregisseerd, van kleding tot taalgebruik en grapjes. Waarbij vooral Samsom zich deze verkiezingen in korte tijd sterk heeft weten te positioneren.

Campagnes zijn steeds meer het toonbeeld van inspelen op populistische onderwerpen: hypotheekrente aftrek, ontslagrecht en laten we het wel heel bijzondere onderwerp de snelheidslimiet niet vergeten! Meer dan ooit tevoren wordt er flink naar elkaar uitgehaald, aanvankelijk in ieder geval.

De ommekeer
Want waar de heren Rutte en Samsom elkaar er in het begin nog even flink met de zweep van langs gaven, was de toenadering deze week duidelijk zichtbaar. Een aanzienlijk mildere houding en dat riekt naar Paars...

De heren weten immers dat de kans groot is dat de twee met elkaar, aangevuld met een derde en wellicht een vierde, gaan regeren. In Nederland is politiek een kwestie van concessies doen tussen links en recht. Het is een begrijpelijke verandering in houding. We weten allemaal dat het zo gaat, maar ergens zit het toch niet lekker.

Een ezel stoot zich...
In de PR zeggen we dat consistentie van een boodschap essentieel is voor de geloofwaardigheid. Tuurlijk, tot het moment van stemmen zijn de heren rechtlijnig in hun boodschap, maar daarna is het een kwestie van middelen. Toegeven en meebuigen omdat die formatie er toch moet komen in het kader van het maatschappelijk belang. Welke waarde kunnen we hechten aan die grote overtuigingen als die sneuvelen in de onderhandelingen? Niet zo gek dat Raoul Heertje in 'Dit was het Nieuws' publiekelijk verklaarde serieus te overwegen niet te stemmen dit jaar. Waar stem je op?

Gunfactor
Op het idee dat we toch een stuk(je) bijdragen aan iets dat groter is dan wijzelf. We willen dat 'onze' partij in de regering komt dus slikken we het, vergeven we gemaakte fouten en stemmen we de volgende keer gewoon weer vrolijk op dezelfde partij. Ook als deze de belofte niet helemaal heeft waargemaakt. Zou een willekeurige organisatie ditzelfde doen, dan zou de loyaliteit toch wel een flinke deuk krijgen zo niet verwoest zijn. De gunfactor die politiek Nederland heeft, die hebben de meeste bedrijven niet.

Toch is de beste positie wat dat betreft nog steeds in de oppositie en de PVV had in de vorige formatie natuurlijk een uitzonderlijk gunstige rol. Deze partijen kunnen hun rug recht houden en behouden hun geloofwaardigheid omdat zij de rol tijdens de verkiezingen vast kunnen blijven houden in de oppositie en waar kunnen maken. Beloven, lijn doortrekken, in praktijk brengen en resultaat boeken. PR pur sang.