Moet elke CEO twitteren?

Zo. Is dit een open deur of een prikkelende vraag? You tell me. Natuurlijk ben je geneigd te zeggen: Nee, natuurlijk hoeft niet elke CEO te twitteren. Hij heeft wel wat beters te doen. Zijn/haar (mocht ik verderop in dit artikel alleen 'zijn' zeggen dan is dat niet omdat ik iemand wil beledigen. Een mens kan niet voorzichtig genoeg zijn) agenda is propvol. De grote taak is om zijn organisatie koersvast te houden in deze barre tijden. Als je daarnaast ook moet twitteren. Waar moet een CEO de tijd vandaan halen zeg?

Ter verdediging van de CEO die niet twittert.
Er zijn redenen zat te bedenken waarom een CEO niet hoeft te twitteren. Stel je bent CEO, dan kan dit je allemaal overkomen:

 

• De CEO heeft geen gevoel voor het medium. Daar sta je dan. Met je iPhone in de hand en je twitterapp open. En nu ? Je weegt je woorden zorgvuldig en je zegt dat je vandaag een loei-interessante meeting hebt gehad voor een belangrijk project in de toekomst. En dan begint het. Het blijft stil. Want niemand is geïnteresseerd in die superlatieven. Of je meeting inspirerend en leerzaam was? Nobody gives a fuck. Waarom niet? Omdat je in verdekte termen én superlatieven praat. Je gaat aan jezelf twijfelen. Wat doe ik verkeerd?

Haitske van de Linde: Mijn advies is altijd: als het niet bij je past, ga dan niet tegen heug en meug facebooken of twitteren.

• Je ziet dat er wat verkeerds in het nieuws is en je wil dat graag rechtzetten. Alleen dan merk je dat die 140 (of liever nog minder) tekens onwijs beperkend zijn. De krant was al behoorlijk ongenuanceerd. Die nuance lukt al helemaal niet op Twitter. Lastig. En tijd om te bloggen is er ook al niet.

Martin Koolhoven: De ene CEO is de andere niet. Jij bent toch ook CEO?

• De factor tijd. Je weet, zodra je een account hebt aangemaakt. Dan ben je aanspreekbaar. In principe 24/7/365. En omdat je ook strategie moet ontwikkelen, met mensen moet praten en leiding moet geven, kom je aan dat twitteren niet toe. 's Avonds om 1930 raadpleeg je je blackberry en ziet dat de afdeling webcare je echt 10 keer heeft geprobeerd te bereiken. Je begrijpt nu die wild wuivende gebaren voor de vergaderkamer.
• Domeinspecialisme. Een CEO weet van heel veel dingen iets, maar misschien van heel weinig dingen alles. Dat is op social lastig. Mensen oordelen en vragen meteen en verwachten een snelle reactie. Snelheid is in eerste instantie een groot goed. Maar daarna ook de kwaliteit van de informatie.

Wim Rampen (Ohra) Zolang t over zijn eigen leven en passies gaat prima.. de rest moet ie overlaten aan zijn mensen die vd hoed en rand weten.. 

Maar waarom zou je het wél doen?

 

• Om vertrouwen (terug) te winnen bijvoorbeeld. De Trust Barometer van Edelman was daarover heel duidelijk. Wij  gewone stervelingen (u en ik) worden nog wel vertrouwd. Het vertrouwen in organisaties en hun CEO heeft een historisch dieptepunt bereikt. Een persoonlijke touch via Twitter kan best het begin van het herstel zijn.

Annemarie van Campen (Ministerie van algemene zaken): Afhankelijk van communicatiestrategie. Als je een persoonlijk imago wilt opbouwen met een 'gezicht van', dan kan t bijdragen.

• Aanwezigheid op Twitter kan helpen om begrijpelijk beleid te maken. Als je je voelsprieten uitslaat op social dan voel je zelf als CEO wat er leeft en hoe het leeft. Dat kan helpen om begrijpelijk beleid te maken.
• Je hebt de kans om reputatievet op te bouwen als je als CEO wél aanwezig bent op Twitter. Als journalisten, bloggers en andere opiniemakers weten dat jij aanwezig bent, dan zullen ze je ook als bron raadplegen en sneller aan factchecking doen.

Nathalie Soeteman (o.a. SNS Bank): Wat zie je als CEO als jouw taak? Wat is je achtergrond? Waren veel CEO's niet eerst CFO, bij grote bedrijven? 

• Blijf up to date. De veranderingen in het medialandschap gaan zo snel. Vooral voor wie er zelf geen onderdeel van is. Als je zelf onderdeel van die verandering bent, dan doorzie je bewegingen in de maatschappij sneller.