schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
Nooit meer zwevende kiezers - accepteer de freelancegeneratie
Blog
Opinie
Thea van Unen
14-03-2017
Ook deze verkiezingen betrapte ik mezelf er weer op: al bij voorbaat was ik moe van de verkiezingscampagne en de jarenlange herhaling die ik hierin zie. Inmiddels draai ik al aardig wat verkiezingen mee, maar de campagnes komen nog steeds op mij over zoals ik ze ervaarde als kind. Van die heerlijke jaren 70-verzuilde verkiezingscampagnes. Toen we nog in hokjes dachten en leefden dus.
Dominee Jesse Klaver
De debatten, de artikelen en analyses, de aanval die geen aanval is, de kleding en last but not least de verkiezingsborden met foto's die goed passen bij de gemiddelde look & feel van dominees op de Bible belt. Zelfs millennial Jesse Klaver laat zich ineens fotograferen in zo'n stijltje, met net iets meer glimlach. Waarom? Ik kan me niet voorstellen dat hij er als 30-jarige in het dagelijks leven ook zo bijloopt. Denken de campagneleiders echt dat dit type styling en campagnevoering bij de jongere generatie vertrouwen oproept, omdat ooit een kleding-psycholoog riep dat donkerblauwe pakken je boodschap kracht bijzetten?
Ik blijk de enige niet te zijn met twijfels over deze aanpak, want ook generatiegenoot Aaf Brandt Corstius vraagt zich in haar column af: Ik begrijp haar volkomen - maar dat kan ook de leeftijd zijn.
Zweven is het nieuwe hip
Tweederde van de kiezers zweeft, een omkeer want 40 jaar geleden was dit eenderde van de kiezers. 40 jaar zegt u? Precies. 40 jaar geleden, in het jaren 70-tijdperk was dit echt een ding. En we benaderen dit anno 2017 nog steeds op met hetzelfde 'o help, ze zweven'-gevoel en een daarop gebaseerde strategie. Laat ons omdenken! Zweven is gewoon geworden in een tijdperk vol mogelijkheden en keuzevrijheid. Een tijd waarin mensen last minute kiezen. En campagnes moeten daarop worden afgestemd. Volkskrant schreef overigens een interessant artikel waarin dat ingaat op de types zwevende kiezers, de moeite van het lezen waard.
Lieve campagneleiders, beste media, geachte babyboomers: de kiezer van nu ís niet meer de kiezer van 40 jaar geleden. Dat waren onze ouders en die respecteren we meer dan ooit, maar wij leven en kiezen anders. De focusgeneratie waar deze verkiezingen zich op moet richten zijn de millennials met een beetje generatie X en een snufje hippe babyboomer. En die leven, denken én kiezen dus anders. Ik noem het graag de freelancegeneratie. Kenmerkend voor hen zijn (online) verbinding, blenden van leven en werk, transparant en persoonlijk, samenwerken en onvoorspelbaarheid. Wars van verveling dus. Hoe houd je het voor hen spannend en nieuw?
Stemmen op thema's en een korte doorlooptijd
Verleden week opperde millennial en collega Dorieke in haar blog een verkiezingscampagne die 1,5 week van tevoren start. Lijkt me mooi aansluiten bij deze nieuwe kiezers: kort, krachtig en op maat. Een goede poging om het stemmen te vernieuwen is het stempakket van GeenPeil. Niet helemaal geslaagd of geschikt voor de doelgroep in de huidige vorm, maar toch is dit voor mij tot nu toe het beste voorbeeld dat aansluit bij de tijdgeest en verwachtingen van millennials. Flexibel, op maat en partij overstijgend. Ook Maurice de Hond geeft aan dat het tijd is voor een andere aanpak. Een aanpak die ervoor zorgt dat kiezers ook in de tussenliggende jaren invloed kunnen uitoefenen op het beleid. Dat sluit alweer een stukje beter aan bij de tijdsgeest.
Als partijen zichzelf opnieuw weten uit te vinden en op gedeelde thema´s campagne voeren, dan denk ik dat er echt wat gewonnen is en volg ik de verkiezingen weer met kinderlijk enthousiasme. En als ze daar niet uitkomen: dan houd ik me aanbevolen om een campagne te ontwikkelen voor de volgende verkiezingen. Los van enige politieke partij.
Dominee Jesse Klaver
De debatten, de artikelen en analyses, de aanval die geen aanval is, de kleding en last but not least de verkiezingsborden met foto's die goed passen bij de gemiddelde look & feel van dominees op de Bible belt. Zelfs millennial Jesse Klaver laat zich ineens fotograferen in zo'n stijltje, met net iets meer glimlach. Waarom? Ik kan me niet voorstellen dat hij er als 30-jarige in het dagelijks leven ook zo bijloopt. Denken de campagneleiders echt dat dit type styling en campagnevoering bij de jongere generatie vertrouwen oproept, omdat ooit een kleding-psycholoog riep dat donkerblauwe pakken je boodschap kracht bijzetten?
Ik blijk de enige niet te zijn met twijfels over deze aanpak, want ook generatiegenoot Aaf Brandt Corstius vraagt zich in haar column af: Ik begrijp haar volkomen - maar dat kan ook de leeftijd zijn.
Zweven is het nieuwe hip
Tweederde van de kiezers zweeft, een omkeer want 40 jaar geleden was dit eenderde van de kiezers. 40 jaar zegt u? Precies. 40 jaar geleden, in het jaren 70-tijdperk was dit echt een ding. En we benaderen dit anno 2017 nog steeds op met hetzelfde 'o help, ze zweven'-gevoel en een daarop gebaseerde strategie. Laat ons omdenken! Zweven is gewoon geworden in een tijdperk vol mogelijkheden en keuzevrijheid. Een tijd waarin mensen last minute kiezen. En campagnes moeten daarop worden afgestemd. Volkskrant schreef overigens een interessant artikel waarin dat ingaat op de types zwevende kiezers, de moeite van het lezen waard.
Lieve campagneleiders, beste media, geachte babyboomers: de kiezer van nu ís niet meer de kiezer van 40 jaar geleden. Dat waren onze ouders en die respecteren we meer dan ooit, maar wij leven en kiezen anders. De focusgeneratie waar deze verkiezingen zich op moet richten zijn de millennials met een beetje generatie X en een snufje hippe babyboomer. En die leven, denken én kiezen dus anders. Ik noem het graag de freelancegeneratie. Kenmerkend voor hen zijn (online) verbinding, blenden van leven en werk, transparant en persoonlijk, samenwerken en onvoorspelbaarheid. Wars van verveling dus. Hoe houd je het voor hen spannend en nieuw?
Stemmen op thema's en een korte doorlooptijd
Verleden week opperde millennial en collega Dorieke in haar blog een verkiezingscampagne die 1,5 week van tevoren start. Lijkt me mooi aansluiten bij deze nieuwe kiezers: kort, krachtig en op maat. Een goede poging om het stemmen te vernieuwen is het stempakket van GeenPeil. Niet helemaal geslaagd of geschikt voor de doelgroep in de huidige vorm, maar toch is dit voor mij tot nu toe het beste voorbeeld dat aansluit bij de tijdgeest en verwachtingen van millennials. Flexibel, op maat en partij overstijgend. Ook Maurice de Hond geeft aan dat het tijd is voor een andere aanpak. Een aanpak die ervoor zorgt dat kiezers ook in de tussenliggende jaren invloed kunnen uitoefenen op het beleid. Dat sluit alweer een stukje beter aan bij de tijdsgeest.
Als partijen zichzelf opnieuw weten uit te vinden en op gedeelde thema´s campagne voeren, dan denk ik dat er echt wat gewonnen is en volg ik de verkiezingen weer met kinderlijk enthousiasme. En als ze daar niet uitkomen: dan houd ik me aanbevolen om een campagne te ontwikkelen voor de volgende verkiezingen. Los van enige politieke partij.
