schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
PR-Klaagmuur: Kelly Camfferman van GoodFoodLove.com
Blog
PR Klaagmuur
Marcel Withoos
22-06-2016
Iedere week voelen wij een blogger, journalist of andere influencer aan de tand over hun ervaringen met PR. Willen ze de moderne PR-adviseur prijzen, dan mag dat, maar nog veel liever horen wij geklaag, gezeur en gezanik over alles dat met ons vak te maken heeft. Deze week biedt de PR-Klaagmuur podium aan Kelly Camfferman van GoodFoodLove.com om haar beklag te doen. Als foodlover en hobbychef turned blogger en échte foodie, geniet zij binnen- en buitenhuis het allerliefst van echt goed eten en drinken. Maar ook geniet zij van een goede samenwerking, persoonlijk contact en een mooie persbenadering als het op haar werk aankomt. Waar zij minder van geniet - had iemand het over het nabellen van een persbericht? - in haar contact met PR-adviseurs en -bureaus? Dat lees je hier!
1. Wie of wat is jouw belangrijkste nieuwsbron?
Dat zijn toch wel de persberichten. Omdat ik ze als een van de eersten in mijn postvak krijg, heb ik het nog niet eerder op andere blogs of nieuwssites gelezen. Soms hoor ik nieuwtjes ook van mensen zelf: bijvoorbeeld van een chef-kok die een tweede zaak gaat openen. Of van mede-bloggers - we praten onderling veel over wat er gaande is.
2. Hoeveel persberichten krijg je per dag, en hoeveel belanden er in de prullenbak?
Ik heb het eens geteld (nooit eerder gedaan) en ben toen tot de conclusie gekomen dat dit er ongeveer 10 tot 15 per dag zijn. Best veel! Ik scan ze allemaal, lees degenen waarin ik geïnteresseerd ben en gooi ze dan weg, of ik stop ze in het mapje 'news', waarin ik input voor mijn rubriek 'Good News' verzamel. Daar krijgen de nieuwsberichten die perfect bij GoodFoodLove passen een plaatsje in als ik denk dat ze mijn lezers aanspreken.
3. Krijg je vaak persberichten die buiten jouw interesse gebied liggen?
Eigenlijk niet, omdat mijn interessegebied vrij breed is. Ik kan lang niet overal wat mee voor GoodFoodLove, maar veel dingen vind ik zelf ook interessant om te weten. Ik houd alleen niet van lange lappen tekst, dus dat soort stukken verdwijnen sneller in de prullenbak dan een bondige, goed opgemaakte tekst met mooi beeld erbij (wel maar één graag, en dat de rest dan te downloaden is).
4. Van welke persbenadering was je echt onder de indruk?
Ik moet meteen denken aan een doos die ik vorig jaar van Licor 43 opgestuurd kreeg. Daarin zat naast een fles likeur en twee mooie glazen ook een tv-schermpje (ja echt!) waar de nieuwste reclame op afgespeeld werd. Het pakket kwam één dag voordat de reclame voor het eerst op TV vertoond werd. Toen ik de volgende dag het persbericht ontving, dacht ik: 'dit heb ik dus al gezien!'. Dat was tof door het verrassingseffect (een tv verwacht je niet), de relevantie (ik vind Licor 43 heel lekker en deel de momenten dat ik het drink ook met mijn lezers), de première (toch cool als je al iets hebt gezien wat voor de rest nog geheim is), en de verder simpele inhoud: gewoon een fles met twee mooie glazen en verder geen onnodig gedoe.
Wat ik verder altijd leuk vind is wanneer er iemand langskomt om een product op een leuke manier te presenteren, zodat ik het meteen kan proeven. Dus dat er ineens een mooi aangeklede dame met lekkere chocolade voor m'n deur staat of een bus die speciaal is ingericht om blind kroketten te proeven. En een kleinigheidje met een persoonlijk briefje erbij zie ik nog steeds elke keer als een cadeautje.
5. Heb je wel eens spijt gehad van een persbenadering waar je wat mee gedaan hebt?
Nee, want ik kies zorgvuldig uit waar ik over publiceer. GoodFoodLove is een weerspiegeling van mij. Zo krijg ik vaak te horen dat mensen mijn blog als een soort online versie van mij zien, met alle kleuren en het enthousiasme. Dat is heel leuk, maar daarom zal ik ook alleen over dingen schrijven die binnen mijn interessegebied - en dus ook binnen het interessegebied van mijn volgers - liggen.
6. Hoe zit het met de balans tussen betaalde en onbetaalde klussen op jouw blog?
Als je het hebt over echte klussen, is het gros betaald. Maar wanneer je kijkt naar de content, is het meeste onbetaald. Maar dan de discussie 'wat versta je onder betaald?'. Mijn recepten bedenk ik zelf en daar koop ik alles zelf voor, tenzij het in opdracht van een bepaald merk is (gebeurt af en toe). Restaurants nodigen me uit om te komen eten: zij betalen dan de rekening en ik schrijf een stuk wanneer ik enthousiast ben. Dan heb je nog persreizen en andere samenwerkingen, dat is de ene keer een barterdeal en de andere keer betaald. Als ik kijk naar alle artikelen op mijn blog (5-6 per week) denk ik dat zo'n 15% betaald is. Ik zet het er trouwens altijd bij, wanneer ik betaald heb gekregen voor een samenwerking. Wel zo netjes...
7. Welke (internationale) tijdschriften/kranten zijn een inspiratiebron voor je?
Pinterest! Ik houd ervan, mooie plaatjes kijken en inspiratie opdoen voor recepten. Maar dat is natuurlijk een online sociaal medium, geen tijdschrift of krant. De bladen die ik lees, zoals Flair, Men's Health (I know, ik ben een vrouw), Quest en Linda lees ik meer voor mezelf dan dat ik er inspiratie uithaal. De meeste inspiratie komt toch echt uit mijn eigen hoofd, ik heb een soort van constante stroom aan ideeën. Verder vind ik qua andere online magazines/blogs Culy en MindYourFeed inspirerend en kijk ik op straat graag om me heen: inspiratie in overvloed.
8. Wat is jouw grootste irritatie bij PR-bureaus en/of -adviseurs?
Bellen naar aanleiding van een persbericht. NIET. DOEN. Ik vind het helemaal niet erg als je me belt om iets te vragen of te vertellen over een toffe uitnodiging, maar vragen of ik het persbericht al gezien heb en er iets mee ga doen? Dat irriteert me!
Verder krijg ik echt bergen e-mails, ik loop vaak meer dan een week achter omdat het bijna niet bij te benen is. Dan vind ik het ook soms vervelend als mensen gaan mailen met 'heb je mijn mail al gezien?', maar aan de andere kant snap ik het ook wel een beetje want ik kan zelf ook ongeduldig zijn. En soms ben ik het per ongeluk echt vergeten en werkt het als een goede reminder.
Nog iets dat ik heel slecht trek - maar dat gelukkig niet vaak gebeurt - is het voorstellen van een samenwerking en dan vertellen dat er geen budget is, maar dat het echt onwijs goed is voor mijn bereik. Dat is nog nooit aangetoond, maar vaak wordt er wel een enorme eisenlijst tegenover gezet, zoals het zien van een preview van het stuk. Dit geldt overigens niet voor goede barterdeals en betaalde samenwerkingen.
Tot slot nog een MEGA irritatie: oneerlijk zijn en doordrammen. Doe het gewoon niet, eerlijkheid duurt het langst en van drammen wordt niemand gelukkig. Dus zeggen dat een bepaald product écht bij me past, terwijl ik denk van niet, en dan met allemaal argumenten komen die niet waar blijken te zijn, is niet cool. Ook dat sommige mensen denken te bepalen dat ik iets leuk vind, vind ik nogal krom.
9. Wat is jouw gouden tip voor de PR-adviseur?
Spreek me persoonlijk aan, toon alleen interesse als je écht geïnteresseerd bent, stel geen ellenlange mails op want halverwege ben ik mijn aandacht kwijt, wees altijd eerlijk en probeer altijd iets voor elkaar te betekenen. Ook kan ik het heel erg waarderen dat een PR-bureau of klant het deelt als ik iets publiceer; dat motiveert ook om dat de volgende keer weer te doen. Verder vind ik het heel leuk dat ik de afgelopen 3 jaar met verschillende personen bij verschillende PR-bureaus echt een band heb opgebouwd. Het kost tijd, het kost de moeite van investeren in contact, maar naar mijn idee is het ook echt ergens goed voor. Ik ben heel erg voor elkaar helpen, en wanneer je een goede band hebt, kun je hier ook direct om vragen en elkaar versterken.
10. Wat lijkt jou leuk aan het werken bij een PR-bureau?
De verscheidenheid, het contact met mensen uit de branche, het feit dat je klanten happy kunt maken en bijdragen aan hun doelen, de koppeling tussen online en offline zo goed mogelijk proberen te leggen en het werken met mooie merken, waarvan je écht enthousiast wordt en die je ook echt uit jezelf zou aanbevelen.
Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?
11. Het nabellen van een persbericht door een PR-bureau heeft geen zin.
Ah daar is 'ie weer! Nee, dit heeft inderdaad geen zin. Als het echt alleen om een persbericht gaat, zal nabellen er eerder voor zorgen dat ik niet publiceer, terwijl ik dat (als ik de tijd had gekregen mijn mail te lezen) misschien wel van plan was.
12. Een persbericht met een zwakke kop of veel stijl- en taalfouten gaat linea recta de prullenbak in.Nee, maar ik twijfel dan wel aan de expertise van het bedrijf. Iedereen maakt wel eens een foutje, maar wanneer de tekst er bol van staat, leest het niet fijn. Dan trekt het minder snel mijn aandacht.
13. PR-bureaus verpesten de journalistiek.
Nee! Ik ben juist blij dat er PR-bureaus bestaan. En daarbij: journalisten moeten toch ook aan hun informatie komen? Ik zie mezelf niet als journalist - ik ben blogger - dus misschien dat zij er anders over denken. Ik heb immers ook vaker dan eens gehoord dat er mensen zijn die vinden dat bloggers de journalistiek verpesten. Live and let live, denk ik dan.
14. Ik vind het vervelend dat PR-bureaus onderscheid maken tussen bloggers en journalisten
Doen ze dat dan? Ik merk daar niet zoveel van.
15. Bloggen doe ik voor mezelf.
Dat sowieso, want als ik het niet leuk zou vinden, had ik het niet gedaan. Maar ik doe het ook zeker voor mijn lezers: ik vind het zo leuk om hun reacties te lezen, te zien dat ze geïnspireerd raken door mijn recepten en tips en dat mijn bezoekersaantallen nog elke dag groeien.
Kelly heeft heel wat verbeterpuntjes en tips voor PR-bureaus en -adviseurs, maar is vooral ook heel blij dat ze er zijn! We zijn voor haar de snelste manier om als een van de eersten aan informatie te komen, maar ze heeft nog wel wat wensen ten aanzien van hoe die informatie wordt overgebracht... Een persbericht bomvol spelfouten verdwijnt niet meteen in de prullenbak, maar of ze het bedrijf daarna nog heel serieus neemt is de vraag. En een persbericht nabellen hoeft ook niet. Echt not done is het doordrammen en denken te kunnen bepalen dat een onderwerp bij Kelly en GoodFoodLove past - dat beslist ze zelf wel! Pluspunten scoren? Ga dan voor een gemeende persoonlijke benadering, ben altijd eerlijk en zorg dat je een toegevoegde waarde bent. Dan is Kelly dat ook voor ons... ;-)
Wil jij ook jouw ongezouten mening over alles dat met PR te maken heeft met ons delen? Het vak én de adviseurs heerlijk afzeiken of gewoon even flink spuien? Stuur een mailtje naar marcel@coopr.nl.
1. Wie of wat is jouw belangrijkste nieuwsbron?
Dat zijn toch wel de persberichten. Omdat ik ze als een van de eersten in mijn postvak krijg, heb ik het nog niet eerder op andere blogs of nieuwssites gelezen. Soms hoor ik nieuwtjes ook van mensen zelf: bijvoorbeeld van een chef-kok die een tweede zaak gaat openen. Of van mede-bloggers - we praten onderling veel over wat er gaande is.
2. Hoeveel persberichten krijg je per dag, en hoeveel belanden er in de prullenbak?
Ik heb het eens geteld (nooit eerder gedaan) en ben toen tot de conclusie gekomen dat dit er ongeveer 10 tot 15 per dag zijn. Best veel! Ik scan ze allemaal, lees degenen waarin ik geïnteresseerd ben en gooi ze dan weg, of ik stop ze in het mapje 'news', waarin ik input voor mijn rubriek 'Good News' verzamel. Daar krijgen de nieuwsberichten die perfect bij GoodFoodLove passen een plaatsje in als ik denk dat ze mijn lezers aanspreken.
3. Krijg je vaak persberichten die buiten jouw interesse gebied liggen?
Eigenlijk niet, omdat mijn interessegebied vrij breed is. Ik kan lang niet overal wat mee voor GoodFoodLove, maar veel dingen vind ik zelf ook interessant om te weten. Ik houd alleen niet van lange lappen tekst, dus dat soort stukken verdwijnen sneller in de prullenbak dan een bondige, goed opgemaakte tekst met mooi beeld erbij (wel maar één graag, en dat de rest dan te downloaden is).
4. Van welke persbenadering was je echt onder de indruk?
Ik moet meteen denken aan een doos die ik vorig jaar van Licor 43 opgestuurd kreeg. Daarin zat naast een fles likeur en twee mooie glazen ook een tv-schermpje (ja echt!) waar de nieuwste reclame op afgespeeld werd. Het pakket kwam één dag voordat de reclame voor het eerst op TV vertoond werd. Toen ik de volgende dag het persbericht ontving, dacht ik: 'dit heb ik dus al gezien!'. Dat was tof door het verrassingseffect (een tv verwacht je niet), de relevantie (ik vind Licor 43 heel lekker en deel de momenten dat ik het drink ook met mijn lezers), de première (toch cool als je al iets hebt gezien wat voor de rest nog geheim is), en de verder simpele inhoud: gewoon een fles met twee mooie glazen en verder geen onnodig gedoe.
Wat ik verder altijd leuk vind is wanneer er iemand langskomt om een product op een leuke manier te presenteren, zodat ik het meteen kan proeven. Dus dat er ineens een mooi aangeklede dame met lekkere chocolade voor m'n deur staat of een bus die speciaal is ingericht om blind kroketten te proeven. En een kleinigheidje met een persoonlijk briefje erbij zie ik nog steeds elke keer als een cadeautje.
5. Heb je wel eens spijt gehad van een persbenadering waar je wat mee gedaan hebt?
Nee, want ik kies zorgvuldig uit waar ik over publiceer. GoodFoodLove is een weerspiegeling van mij. Zo krijg ik vaak te horen dat mensen mijn blog als een soort online versie van mij zien, met alle kleuren en het enthousiasme. Dat is heel leuk, maar daarom zal ik ook alleen over dingen schrijven die binnen mijn interessegebied - en dus ook binnen het interessegebied van mijn volgers - liggen.
6. Hoe zit het met de balans tussen betaalde en onbetaalde klussen op jouw blog?
Als je het hebt over echte klussen, is het gros betaald. Maar wanneer je kijkt naar de content, is het meeste onbetaald. Maar dan de discussie 'wat versta je onder betaald?'. Mijn recepten bedenk ik zelf en daar koop ik alles zelf voor, tenzij het in opdracht van een bepaald merk is (gebeurt af en toe). Restaurants nodigen me uit om te komen eten: zij betalen dan de rekening en ik schrijf een stuk wanneer ik enthousiast ben. Dan heb je nog persreizen en andere samenwerkingen, dat is de ene keer een barterdeal en de andere keer betaald. Als ik kijk naar alle artikelen op mijn blog (5-6 per week) denk ik dat zo'n 15% betaald is. Ik zet het er trouwens altijd bij, wanneer ik betaald heb gekregen voor een samenwerking. Wel zo netjes...
7. Welke (internationale) tijdschriften/kranten zijn een inspiratiebron voor je?
Pinterest! Ik houd ervan, mooie plaatjes kijken en inspiratie opdoen voor recepten. Maar dat is natuurlijk een online sociaal medium, geen tijdschrift of krant. De bladen die ik lees, zoals Flair, Men's Health (I know, ik ben een vrouw), Quest en Linda lees ik meer voor mezelf dan dat ik er inspiratie uithaal. De meeste inspiratie komt toch echt uit mijn eigen hoofd, ik heb een soort van constante stroom aan ideeën. Verder vind ik qua andere online magazines/blogs Culy en MindYourFeed inspirerend en kijk ik op straat graag om me heen: inspiratie in overvloed.
8. Wat is jouw grootste irritatie bij PR-bureaus en/of -adviseurs?
Bellen naar aanleiding van een persbericht. NIET. DOEN. Ik vind het helemaal niet erg als je me belt om iets te vragen of te vertellen over een toffe uitnodiging, maar vragen of ik het persbericht al gezien heb en er iets mee ga doen? Dat irriteert me!
Verder krijg ik echt bergen e-mails, ik loop vaak meer dan een week achter omdat het bijna niet bij te benen is. Dan vind ik het ook soms vervelend als mensen gaan mailen met 'heb je mijn mail al gezien?', maar aan de andere kant snap ik het ook wel een beetje want ik kan zelf ook ongeduldig zijn. En soms ben ik het per ongeluk echt vergeten en werkt het als een goede reminder.
Nog iets dat ik heel slecht trek - maar dat gelukkig niet vaak gebeurt - is het voorstellen van een samenwerking en dan vertellen dat er geen budget is, maar dat het echt onwijs goed is voor mijn bereik. Dat is nog nooit aangetoond, maar vaak wordt er wel een enorme eisenlijst tegenover gezet, zoals het zien van een preview van het stuk. Dit geldt overigens niet voor goede barterdeals en betaalde samenwerkingen.
Tot slot nog een MEGA irritatie: oneerlijk zijn en doordrammen. Doe het gewoon niet, eerlijkheid duurt het langst en van drammen wordt niemand gelukkig. Dus zeggen dat een bepaald product écht bij me past, terwijl ik denk van niet, en dan met allemaal argumenten komen die niet waar blijken te zijn, is niet cool. Ook dat sommige mensen denken te bepalen dat ik iets leuk vind, vind ik nogal krom.
9. Wat is jouw gouden tip voor de PR-adviseur?
Spreek me persoonlijk aan, toon alleen interesse als je écht geïnteresseerd bent, stel geen ellenlange mails op want halverwege ben ik mijn aandacht kwijt, wees altijd eerlijk en probeer altijd iets voor elkaar te betekenen. Ook kan ik het heel erg waarderen dat een PR-bureau of klant het deelt als ik iets publiceer; dat motiveert ook om dat de volgende keer weer te doen. Verder vind ik het heel leuk dat ik de afgelopen 3 jaar met verschillende personen bij verschillende PR-bureaus echt een band heb opgebouwd. Het kost tijd, het kost de moeite van investeren in contact, maar naar mijn idee is het ook echt ergens goed voor. Ik ben heel erg voor elkaar helpen, en wanneer je een goede band hebt, kun je hier ook direct om vragen en elkaar versterken.
10. Wat lijkt jou leuk aan het werken bij een PR-bureau?
De verscheidenheid, het contact met mensen uit de branche, het feit dat je klanten happy kunt maken en bijdragen aan hun doelen, de koppeling tussen online en offline zo goed mogelijk proberen te leggen en het werken met mooie merken, waarvan je écht enthousiast wordt en die je ook echt uit jezelf zou aanbevelen.
Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?
11. Het nabellen van een persbericht door een PR-bureau heeft geen zin.
Ah daar is 'ie weer! Nee, dit heeft inderdaad geen zin. Als het echt alleen om een persbericht gaat, zal nabellen er eerder voor zorgen dat ik niet publiceer, terwijl ik dat (als ik de tijd had gekregen mijn mail te lezen) misschien wel van plan was.
12. Een persbericht met een zwakke kop of veel stijl- en taalfouten gaat linea recta de prullenbak in.Nee, maar ik twijfel dan wel aan de expertise van het bedrijf. Iedereen maakt wel eens een foutje, maar wanneer de tekst er bol van staat, leest het niet fijn. Dan trekt het minder snel mijn aandacht.
13. PR-bureaus verpesten de journalistiek.
Nee! Ik ben juist blij dat er PR-bureaus bestaan. En daarbij: journalisten moeten toch ook aan hun informatie komen? Ik zie mezelf niet als journalist - ik ben blogger - dus misschien dat zij er anders over denken. Ik heb immers ook vaker dan eens gehoord dat er mensen zijn die vinden dat bloggers de journalistiek verpesten. Live and let live, denk ik dan.
14. Ik vind het vervelend dat PR-bureaus onderscheid maken tussen bloggers en journalisten
Doen ze dat dan? Ik merk daar niet zoveel van.
15. Bloggen doe ik voor mezelf.
Dat sowieso, want als ik het niet leuk zou vinden, had ik het niet gedaan. Maar ik doe het ook zeker voor mijn lezers: ik vind het zo leuk om hun reacties te lezen, te zien dat ze geïnspireerd raken door mijn recepten en tips en dat mijn bezoekersaantallen nog elke dag groeien.
Kelly heeft heel wat verbeterpuntjes en tips voor PR-bureaus en -adviseurs, maar is vooral ook heel blij dat ze er zijn! We zijn voor haar de snelste manier om als een van de eersten aan informatie te komen, maar ze heeft nog wel wat wensen ten aanzien van hoe die informatie wordt overgebracht... Een persbericht bomvol spelfouten verdwijnt niet meteen in de prullenbak, maar of ze het bedrijf daarna nog heel serieus neemt is de vraag. En een persbericht nabellen hoeft ook niet. Echt not done is het doordrammen en denken te kunnen bepalen dat een onderwerp bij Kelly en GoodFoodLove past - dat beslist ze zelf wel! Pluspunten scoren? Ga dan voor een gemeende persoonlijke benadering, ben altijd eerlijk en zorg dat je een toegevoegde waarde bent. Dan is Kelly dat ook voor ons... ;-)
Wil jij ook jouw ongezouten mening over alles dat met PR te maken heeft met ons delen? Het vak én de adviseurs heerlijk afzeiken of gewoon even flink spuien? Stuur een mailtje naar marcel@coopr.nl.
