schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
PR over de grens: Gerdine Lindhout in Frankrijk
Blog
Interview
Jody Koehler
17-06-2014
Van Zuid-Afrika reizen we met 'PR over de grens' door naar Frankrijk. Naar de stad van de liefde om precies te zijn: Parijs! Daar hebben we een aantal vragen voorgelegd aan Gerdine Lindhout. Deze inmiddels echte Parisienne werkt sinds eind vorig jaar als International Press Officer bij de tv-zender Eurosport. Hoe is zij in Parijs terechtgekomen? Waar staat het PR vak op dit moment in Frankrijk? En wat bedoelt zij precies met een prettige Franse 'cadeauverpakking'? Gerdine onthult enkele geheimen van de Franse PR-keuken.
Vertel, hoe ben je in Parijs terecht gekomen?
L'amour! Van jongs af aan houd ik enorm van Frankrijk en toen daar ook de liefde voor een Fransman bij kwam was mijn keuze snel gemaakt. De boyfriend is inmiddels wel een andere Fransman, maar de liefde voor het land is gebleven. En op werkgebied is Parijs nog steeds wel de stad met de meeste mogelijkheden in Frankrijk, vooral voor 'buitenlanders' zoals ik.
Is wonen en werken in Parijs alleen maar fijn?
"A bad day in Paris is still better than a good day anywhere else.." Voor mij is Frankrijk het land waar ik oud wil worden, en, zeker nu ik deze baan bij Eurosport gevonden heb, heb ik het erg naar mijn zin hier. Geen enkel land is perfect, geen enkele baan is perfect: het ligt volledig aan jezelf wat je kunt incasseren en accepteren om ergens succesvol te worden. Ik voel me hier nog steeds een beetje op vakantie, en dat gevoel is goud waard, zeker met werkdagen van 9h tot 21h.
Wat houd jouw functie bij Eurosport precies in?
Als International Press Officer ben ik de contactpersoon voor alle externe media-activiteiten. Ik werk heel nauw samen met de PR teams van onze lokale bureaus en informeer hen over de kernboodschappen en ondersteun hen bij lokale PR initiatieven. Wanneer ons managementteam spreekt op evenementen of met de pers, is mijn team altijd betrokken bij hun mediatraining, het schrijven van eventuele speeches, Q&A's en algemene ondersteuning. Om Eurosport's aanwezigheid en coverage van grote sportevenementen te promoten organiseren we daarnaast ook veel reizen voor de internationale pers naar bijvoorbeeld Roland Garros en de Tour de France.
Heb je altijd al iets gehad met sport?
Jazeker! Zowel zelf sporten als het kijken naar sport zijn echt passies. Toen ik nog in Nederland woonde heb ik meer dan 15 jaar actief aan kunstrolschaatsen gedaan (EK's, WK's, meerdere keren per week trainen). Ook heb ik geturnd, gedanst en als bijbaan dansles en aerobics les gegeven. Verder ben ik qua sport kijken echt een man in een vrouwenlichaam. Voetbal, rugby, tennis... voor een goede wedstrijd kun je me echt wakker maken.
Was de Franse taal in 2006 een drempel voor je?
Ik sprak al redelijk Frans dankzij mijn opleiding, vakanties en een Erasmus programma in Nancy, maar moet toegeven dat het dag-in-dag-uit werken in een Franse omgeving wel heeft geholpen om mijn Franse communicatiejargon naar een veel hoger niveau te tillen.
Wat is typisch Frans, qua 'hoe PR gaat'?
Op PR gebied heb ik niet het gevoel dat er aantoonbare verschillen zijn tussen Frankrijk en andere Europese landen. Misschien dat er voor communicatiemiddelen iets bloemrijkere taal wordt gebruikt. Franse persberichten zijn vaak een halve pagina langer dan bijvoorbeeld Engelse berichten. Maar de gebruikte technieken zijn hetzelfde en ook de relatie tussen bijvoorbeeld PR contacten en journalisten verschilt naar mijn mening niet echt.
Loopt het PR vak daar voor of achter op internationale trends?
Fransen zijn voor mij geen trendsetters op PR gebied, maar dit geldt ook voor andere gebieden. Ze zijn erg beschermend met betrekking tot hun eigen cultuur, hierdoor worden trends uit het buitenland misschien iets later opgepikt dan in bijvoorbeeld Scandinavische landen.
Is er een Franse PR case die iedereen eigenlijk wel moet kennen?
Een voorbeeld van de Franse gave om een andere draai aan een lastige situatie te geven, iets wat zeker bij crisiscommunicatie soms erg handig kan zijn, komt van voormalig president Jacques Chirac. Waar Nederlandse communicatiespecialisten toch vaak de neiging hebben om voor een meer frontale of transparante benadering te kiezen, verzon Chirac op 14 juli 2001 eenvoudigweg een uitdrukking om de aandacht af te leiden van het feit dat hij vliegtuigtickets voor zijn vakantie met cash had betaald.
« Ce n'est pas qu'elles (les sommes évoquées, ndlr) se dégonflent, c'est qu'elles font pschitt, si vous me permettez l'expression »Deze uitdrukking wil gewoon zeggen, het geluid pschit maken, als iets waar lucht uitloopt. Chirac wilde aangeven dat de affaire waarbij hij betrokken was in korte tijd 'verdampte'. Waar andere Westerse landen zouden hebben gefocust op de content, was de Franse pers (en vervolgens dus de bevolking) zo afgeleid door de vorm van de boodschap en vooral de nieuwe uitdrukking 'font pschitt' dat de eventuele illegale activiteiten waar Chirac mee werd geconfronteerd op een tweede plan kwamen te staan.
Hoe zou je de samenwerking met 'de Fransen' kort omschrijven?
"In with anger, out with love..." - de mantra wat ik soms gebruik als de spanning tussen mijn pragmatische en directe Nederlandse persoonlijkheid en mijn Franse collega's iets te hoog oploopt. Bij die zin zou ik het graag laten, ik hoop namelijk nog iets langer in Frankrijk te blijven werken ;)
Met hoeveel verschillende nationaliteiten heb jij dagelijks contact?
Minimaal 10, één van de vele leuke kanten van mijn baan. Wat hieraan echt leuk is, is de culturele verrijking. Omgaan met mensen, kijken wat hun interesses en beweegredenen zijn, ideeën uitwisselen. Hoe meer divers de persoonlijke achtergronden zijn, hoe meer je leert en hoe breder je blikveld wordt. Wat ik een minder aspect vind, is dat ik bij mijn dagelijkse activiteiten geen Nederlands meer spreek.
Ben je nu met een bijzonder project bezig waar je iets over kunt zeggen?
Het organiseren van de internationale VIP Media Day op Roland Garros (Eurosport was officieel broadcaster met exclusiviteit in 12 landen voor de 2014 editie) was een unieke ervaring. Het blijft indrukwekkend om aan journalisten te laten zien wat er komt kijken bij de LIVE coverage van een sportevenement van deze schaal. Ik moet toegeven dat het wel een kick geeft om dan even Marion Bartoli gedag te zeggen die een show voor ons opneemt of Mats Wilander de hand te schudden terwijl hij in de make-up zit ter voorbereiding van Game, Set & Mats. Om te zorgen dat een volledige dag met hen, onze nieuwe eigenaar Discovery en 15 zorgvuldig geselecteerde internationale journalisten perfect verloopt - en resulteert in mooie artikelen - was erg bijzonder.
Zijn er vaardigheden waar je niet zonder kunt in Frankrijk?
Een top 3 om in ieder geval de eerste maanden te overleven: 1. de Franse taal. 2. basiskennis van 'Organisational Behaviour' en vooral de raakvlakken en eventuele punten van frictie tussen de Nederlandse en Franse nationaliteit. En tenslotte 3, accepteren en leren omgaan met hiërarchie.
Wat zou jouw advies zijn aan iemand die een PR carrière in Frankrijk of Parijs ambieert?
Blijf jezelf, alleen werk aan een prettige Franse "cadeauverpakking". Zo combineer je het beste uit twee werelden en ben je een nog grotere aanwinst voor de internationale arbeidsmarkt.
Laatste vraag en ook ter verduidelijking. Wat bedoel je precies met 'cadeauverpakking'?
Jezelf zo presenteren dat je 'in de smaak valt' van collega's en klanten hier in Frankrijk. Maar wel trouw blijvend aan je Nederlandse roots. Door de verpakking aandacht te geven, zoals goed Frans spreken, niet te direct zijn, minder hard praten dan de gemiddelde Nederlander gewend is, je kledingstijl wat aanpassen, pas business bespreken bij het dessert tijdens een zakenlunch, etcetera. Zo zullen ze meer openstaan om met je samen te werken en na die eerste paar stappen kun je hen ook laten zien wat er interessant kan zijn aan de Nederlandse cultuur en manier van werken.
Gerdine, ontzettend bedankt nogmaals voor je tijd en antwoorden!
Vertel, hoe ben je in Parijs terecht gekomen?
L'amour! Van jongs af aan houd ik enorm van Frankrijk en toen daar ook de liefde voor een Fransman bij kwam was mijn keuze snel gemaakt. De boyfriend is inmiddels wel een andere Fransman, maar de liefde voor het land is gebleven. En op werkgebied is Parijs nog steeds wel de stad met de meeste mogelijkheden in Frankrijk, vooral voor 'buitenlanders' zoals ik.
Is wonen en werken in Parijs alleen maar fijn?
"A bad day in Paris is still better than a good day anywhere else.." Voor mij is Frankrijk het land waar ik oud wil worden, en, zeker nu ik deze baan bij Eurosport gevonden heb, heb ik het erg naar mijn zin hier. Geen enkel land is perfect, geen enkele baan is perfect: het ligt volledig aan jezelf wat je kunt incasseren en accepteren om ergens succesvol te worden. Ik voel me hier nog steeds een beetje op vakantie, en dat gevoel is goud waard, zeker met werkdagen van 9h tot 21h.
Wat houd jouw functie bij Eurosport precies in?
Als International Press Officer ben ik de contactpersoon voor alle externe media-activiteiten. Ik werk heel nauw samen met de PR teams van onze lokale bureaus en informeer hen over de kernboodschappen en ondersteun hen bij lokale PR initiatieven. Wanneer ons managementteam spreekt op evenementen of met de pers, is mijn team altijd betrokken bij hun mediatraining, het schrijven van eventuele speeches, Q&A's en algemene ondersteuning. Om Eurosport's aanwezigheid en coverage van grote sportevenementen te promoten organiseren we daarnaast ook veel reizen voor de internationale pers naar bijvoorbeeld Roland Garros en de Tour de France.
Heb je altijd al iets gehad met sport?
Jazeker! Zowel zelf sporten als het kijken naar sport zijn echt passies. Toen ik nog in Nederland woonde heb ik meer dan 15 jaar actief aan kunstrolschaatsen gedaan (EK's, WK's, meerdere keren per week trainen). Ook heb ik geturnd, gedanst en als bijbaan dansles en aerobics les gegeven. Verder ben ik qua sport kijken echt een man in een vrouwenlichaam. Voetbal, rugby, tennis... voor een goede wedstrijd kun je me echt wakker maken.
Was de Franse taal in 2006 een drempel voor je?
Ik sprak al redelijk Frans dankzij mijn opleiding, vakanties en een Erasmus programma in Nancy, maar moet toegeven dat het dag-in-dag-uit werken in een Franse omgeving wel heeft geholpen om mijn Franse communicatiejargon naar een veel hoger niveau te tillen.
Wat is typisch Frans, qua 'hoe PR gaat'?
Op PR gebied heb ik niet het gevoel dat er aantoonbare verschillen zijn tussen Frankrijk en andere Europese landen. Misschien dat er voor communicatiemiddelen iets bloemrijkere taal wordt gebruikt. Franse persberichten zijn vaak een halve pagina langer dan bijvoorbeeld Engelse berichten. Maar de gebruikte technieken zijn hetzelfde en ook de relatie tussen bijvoorbeeld PR contacten en journalisten verschilt naar mijn mening niet echt.
Loopt het PR vak daar voor of achter op internationale trends?
Fransen zijn voor mij geen trendsetters op PR gebied, maar dit geldt ook voor andere gebieden. Ze zijn erg beschermend met betrekking tot hun eigen cultuur, hierdoor worden trends uit het buitenland misschien iets later opgepikt dan in bijvoorbeeld Scandinavische landen.
Is er een Franse PR case die iedereen eigenlijk wel moet kennen?
Een voorbeeld van de Franse gave om een andere draai aan een lastige situatie te geven, iets wat zeker bij crisiscommunicatie soms erg handig kan zijn, komt van voormalig president Jacques Chirac. Waar Nederlandse communicatiespecialisten toch vaak de neiging hebben om voor een meer frontale of transparante benadering te kiezen, verzon Chirac op 14 juli 2001 eenvoudigweg een uitdrukking om de aandacht af te leiden van het feit dat hij vliegtuigtickets voor zijn vakantie met cash had betaald.
« Ce n'est pas qu'elles (les sommes évoquées, ndlr) se dégonflent, c'est qu'elles font pschitt, si vous me permettez l'expression »Deze uitdrukking wil gewoon zeggen, het geluid pschit maken, als iets waar lucht uitloopt. Chirac wilde aangeven dat de affaire waarbij hij betrokken was in korte tijd 'verdampte'. Waar andere Westerse landen zouden hebben gefocust op de content, was de Franse pers (en vervolgens dus de bevolking) zo afgeleid door de vorm van de boodschap en vooral de nieuwe uitdrukking 'font pschitt' dat de eventuele illegale activiteiten waar Chirac mee werd geconfronteerd op een tweede plan kwamen te staan.
Hoe zou je de samenwerking met 'de Fransen' kort omschrijven?
"In with anger, out with love..." - de mantra wat ik soms gebruik als de spanning tussen mijn pragmatische en directe Nederlandse persoonlijkheid en mijn Franse collega's iets te hoog oploopt. Bij die zin zou ik het graag laten, ik hoop namelijk nog iets langer in Frankrijk te blijven werken ;)
Met hoeveel verschillende nationaliteiten heb jij dagelijks contact?
Minimaal 10, één van de vele leuke kanten van mijn baan. Wat hieraan echt leuk is, is de culturele verrijking. Omgaan met mensen, kijken wat hun interesses en beweegredenen zijn, ideeën uitwisselen. Hoe meer divers de persoonlijke achtergronden zijn, hoe meer je leert en hoe breder je blikveld wordt. Wat ik een minder aspect vind, is dat ik bij mijn dagelijkse activiteiten geen Nederlands meer spreek.
Ben je nu met een bijzonder project bezig waar je iets over kunt zeggen?
Het organiseren van de internationale VIP Media Day op Roland Garros (Eurosport was officieel broadcaster met exclusiviteit in 12 landen voor de 2014 editie) was een unieke ervaring. Het blijft indrukwekkend om aan journalisten te laten zien wat er komt kijken bij de LIVE coverage van een sportevenement van deze schaal. Ik moet toegeven dat het wel een kick geeft om dan even Marion Bartoli gedag te zeggen die een show voor ons opneemt of Mats Wilander de hand te schudden terwijl hij in de make-up zit ter voorbereiding van Game, Set & Mats. Om te zorgen dat een volledige dag met hen, onze nieuwe eigenaar Discovery en 15 zorgvuldig geselecteerde internationale journalisten perfect verloopt - en resulteert in mooie artikelen - was erg bijzonder.
Zijn er vaardigheden waar je niet zonder kunt in Frankrijk?
Een top 3 om in ieder geval de eerste maanden te overleven: 1. de Franse taal. 2. basiskennis van 'Organisational Behaviour' en vooral de raakvlakken en eventuele punten van frictie tussen de Nederlandse en Franse nationaliteit. En tenslotte 3, accepteren en leren omgaan met hiërarchie.
Wat zou jouw advies zijn aan iemand die een PR carrière in Frankrijk of Parijs ambieert?
Blijf jezelf, alleen werk aan een prettige Franse "cadeauverpakking". Zo combineer je het beste uit twee werelden en ben je een nog grotere aanwinst voor de internationale arbeidsmarkt.
Laatste vraag en ook ter verduidelijking. Wat bedoel je precies met 'cadeauverpakking'?
Jezelf zo presenteren dat je 'in de smaak valt' van collega's en klanten hier in Frankrijk. Maar wel trouw blijvend aan je Nederlandse roots. Door de verpakking aandacht te geven, zoals goed Frans spreken, niet te direct zijn, minder hard praten dan de gemiddelde Nederlander gewend is, je kledingstijl wat aanpassen, pas business bespreken bij het dessert tijdens een zakenlunch, etcetera. Zo zullen ze meer openstaan om met je samen te werken en na die eerste paar stappen kun je hen ook laten zien wat er interessant kan zijn aan de Nederlandse cultuur en manier van werken.
Gerdine, ontzettend bedankt nogmaals voor je tijd en antwoorden!
