Via de Westkust van Amerika reizen we deze week met 'PR over de grens' wederom af naar onze Oosterburen. Was het Saskia van Hoeven die enkele weken geleden vanuit Hamburg antwoord gaf op onze vragen, vandaag stoppen we in de plaats Frankfurt. Daar hebben we een aantal vragen voorgelegd aan William Lelieveldt. Hij is daar, bij de Europese Centrale Bank, werkzaam als Principal Press Officer. Hoe is hij daar terechtgekomen? Met welke dossiers houdt hij zich bezig? Hoe ervaart hij als professional de opkomst van social media? En hoe luidt zijn advies aan professionals die ook een carrière bij onze Oosterburen ambiëren? William deelt hier zijn kennis en ervaringen.

Vertel William, hoe ben je als professional in Duitsland terechtgekomen?
In mijn vorige functie als woordvoerder op het Ministerie van Financiën had ik al veel met Europese aangelegenheden te maken. En dan doe je natuurlijk ook zo je contacten op. En één van die contacten was hoofd persvoorlichting bij de Europese Centrale Bank (ECB) en van het een kwam het ander.

Hoe verliep deze overstap. Viel er iets tegen? En wat viel juist mee?
Wat ik miste, is dat vrijwel alles wat je doet, off the record is. Alleen met uitgebreid voorbesproken en voorbereide teksten kun je on-the-record gaan. Op Financiën had ik in dat opzicht wat meer ruimte. Wat meeviel: elk nadeel heeft z'n voordeel - omdat je veel minder vaak on the record bent, loop je minder risico's... :)

Wist je eigenlijk altijd al dat je ooit voor je werk in het buitenland zou belanden?
Nee, die interesse kwam pas op toen ik bij Financiën veel met Europese en internationale financiële issues te maken kreeg.

Wat heb je hiervoor eigenlijk allemaal nog meer gedaan?
Ben begonnen in de software-industrie (Exact software) waar ik documentatie bij softwareproducten heb geschreven. Na 6 jaar, toen het bij overheidsdiensten erg 'en vogue' was om mensen uit de private sector aan te nemen, kon ik aan de slag bij de Directie Voorlichting op het Ministerie van Financiën als, om een lang verhaal kort te maken, webadviseur. Daar was ik na een jaar of 5 wel een beetje op uitgekeken en toen kreeg ik de kans over te stappen naar de persvoorlichtingskant op diezelfde directie.

Welke activiteiten behoren bij jouw functie als Principal Press Officer?
Eigenlijk wat je zou verwachten van zo'n functie: het ECB-beleid toelichten (en verdedigen) tegenover de media. Naast monetaire beleidsvragen, ligt de focus voor mij op dit moment op het werk van de ECB in de zogenaamde troika van EC, IMF en ECB, die de hervormingsprogramma's van landen als Griekenland en Cyprus monitoren. Verder doe ik ook de Twitter-account van de ECB. Verder kost het toelichten van het onconventionele beleid van de ECB ons allemaal natuurlijk ook extra tijd. Het betreft vaak erg technische materie en dat kost enige tijd om je dat eigen te maken en dan uit te kunnen leggen.

Heb je jouw werk de afgelopen jaren zien veranderen door de opkomst van social media?
Ja, in de zin dat het een extra kanaal van aandacht is, naast traditionele media. We zijn er nog niet helemaal maar we willen dat veel meer monitoren en ook interactiever zijn, met name op Twitter.

Hoe komt het dat jullie qua social nog niet bij zijn? Waar liggen uitdagingen?
Ik zou niet willen zeggen dat we qua social nog niet bij zijn, maar onze benadering is meer een 'learning by doing' approach. Ik geloof niet zo in een benadering waarbij je eerst een 'social media policy' vastlegt en dan pas stappen zet. In een grote organisatie als de ECB leidt dat al snel tot een ellenlange discussie waarvan het maar afwachten is of dat leidt tot een bevredigend resultaat. En tot nu toe steunt mijn management me daarin. En dat is mede omdat we met ons Twitter-account, in alle bescheidenheid, behoorlijk succesvol zijn.

Je werkt er bijna alweer zo'n 7 jaar. Wordt het niet tijd voor wat anders?
Nee hoor. Een van de weinige upsides van de crisis is dat het mijn werk als persvoorlichter altijd interessant houdt....

Je hebt contact met journalisten uit heel veel verschillende landen. Zie je verschillen tussen al die nationaliteiten?
In mijn ervaring is het meer afhankelijk van de persoon dan van zijn of haar nationaliteit. Om dan toch - iets triviaals - te noemen: Duitse journalisten bellen je zelden of nooit op je mobiel. Dat vinden velen een te grote inbreuk. Anderen, zoals bijv. Italianen en ook Nederlanders, hebben daar totaal geen moeite mee.

Hoeveel talen spreek je eigenlijk wel niet?
Echt spreken: 3 (Nederlands, Engels en Duits). Verder kan ik Frans en Grieks lezen.

Reis je voor jouw functie ook veel?
Gemiddeld eens in de maand, dus dat valt mee. Soms naar verre, exotische locaties, maar meestal naar locaties als Brussel...

Hoop je ooit nog eens in een ander land te werken?
Eerlijk gezegd ben ik niet zo bezig met wat ik ooit nog eens zou kunnen doen. Het bevalt me hier nog steeds prima. Frankfurt mag niet zo'n goede naam hebben, maar het is een prima stad om te wonen. Het is een van de metropolen van Duitsland, maar het centrum is relatief klein en biedt voor elk wat wils qua uitgaan, cultuur en winkelen. Als je van de natuur houdt, is het 10 min met de auto en je zit in het Taunus-gebergte. De sfeer is erg open en internationaal, ws. meer dan in andere Duitse steden (m.u.v. Berlijn). En ik woon in de leukste straat van Frankfurt, namelijk de Berger Strasse, net buiten het centrum dus nog op loopafstand...

Wat zou je advies zijn aan iemand die een PR carrière in Duitsland overweegt?
Leer Duits!

William, nogmaals - ontzettend bedankt voor je tijd en antwoorden!