schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
TBWANeboko en Coopr willen leren van elkaar en gaan op uitwisseling
Blog
Opinie
Jos Govaart
29-07-2015
Wat was het zweten vorige week nadat ik dit blog publiceerde! Ik dacht dat ik compleet mis zat. Op de sites van de adformatiegroep verscheen een artikel over wat PR-mensen van reclamelui konden leren. Een tikje belerend stuk wat wel een zeer achterhaald beeld gaf van PR-mensen. Een natuurlijke reactie daarop is een soort - "nee-gai" reactie te geven. Maar dat vond ik nergens toe leiden. Dus schreef ik een over de top blog met een oproep om júist van elkaar te leren. Rogier Verbeek van TBWANeboko pakt de handschoen op en de eerste afspraak is in de maak nu.
Ironie blijft lastig in taal
En waarom was het zweten? De eerste reacties waren zeer defensief. Alsof ik de frontale aanval geopend had op het reclameberoep, terwijl mijn bedoeling precies het tegenovergestelde was. Nu, een kleine week later zijn de stofwolken neergedaald en blijkt dat het overgrote deel goed begrijpt wat mijn intentie was en over het algemeen werd het ook redelijk gewaardeerd. Toch was er ook genoeg kritiek. De toon van de blog was volgens agressief, ik deed slechte pr voor onszelf en ons bureau, we zetten de relaties met reclamebureaus waar we mee werken op het spel en er was zelfs een of andere anonieme bijgoochem die zó gefrustreerd was dat hij net deed alsof hij een ontevreden klant was.
Voor de troepen uit
De vraag die ik mezelf gesteld heb is: "Zou ik het weer zo doen?". Ik gok van wel. Uiteindelijk ging het mij niet om het effect dat dit blog een hoop herrie op zou leveren. Ik wist vooraf natuurlijk wel dát het zou gebeuren. Het gaat erom dat mensen beseffen dat het enorm sneu is om naar elkaar te navelstaren en elkaar af te zeiken. We hebben elkaar gewoon nodig om de meest effectieve dingen te realiseren.
We hebben bij Coopr een paar dingen in ons hart en hoofd zitten waar we voor strijden. Een van die dingen is een zo'n optimaal mogelijke integratie tussen disciplines. En dat betekent heus niet altijd per se dat we vanaf dag één aan tafel moeten zitten. Al is het ook wel wat laat als de hele campagne al klaar is, te zeggen: K.. we zijn PR vergeten, ff bellen!
Hoe en wanneer de uitwisseling plaats zal vinden, ga je hier lezen. Het kwam op als een spontaan en opportunistisch idee. Nu gaan we het eens handen en voeten geven zodat het ook echt een nuttige en leerzame uitwisseling wordt. Ik heb er zin in!
Ironie blijft lastig in taal
En waarom was het zweten? De eerste reacties waren zeer defensief. Alsof ik de frontale aanval geopend had op het reclameberoep, terwijl mijn bedoeling precies het tegenovergestelde was. Nu, een kleine week later zijn de stofwolken neergedaald en blijkt dat het overgrote deel goed begrijpt wat mijn intentie was en over het algemeen werd het ook redelijk gewaardeerd. Toch was er ook genoeg kritiek. De toon van de blog was volgens agressief, ik deed slechte pr voor onszelf en ons bureau, we zetten de relaties met reclamebureaus waar we mee werken op het spel en er was zelfs een of andere anonieme bijgoochem die zó gefrustreerd was dat hij net deed alsof hij een ontevreden klant was.
Voor de troepen uit
De vraag die ik mezelf gesteld heb is: "Zou ik het weer zo doen?". Ik gok van wel. Uiteindelijk ging het mij niet om het effect dat dit blog een hoop herrie op zou leveren. Ik wist vooraf natuurlijk wel dát het zou gebeuren. Het gaat erom dat mensen beseffen dat het enorm sneu is om naar elkaar te navelstaren en elkaar af te zeiken. We hebben elkaar gewoon nodig om de meest effectieve dingen te realiseren.
We hebben bij Coopr een paar dingen in ons hart en hoofd zitten waar we voor strijden. Een van die dingen is een zo'n optimaal mogelijke integratie tussen disciplines. En dat betekent heus niet altijd per se dat we vanaf dag één aan tafel moeten zitten. Al is het ook wel wat laat als de hele campagne al klaar is, te zeggen: K.. we zijn PR vergeten, ff bellen!
Hoe en wanneer de uitwisseling plaats zal vinden, ga je hier lezen. Het kwam op als een spontaan en opportunistisch idee. Nu gaan we het eens handen en voeten geven zodat het ook echt een nuttige en leerzame uitwisseling wordt. Ik heb er zin in!
