Voor de leeuwen in PR: En wie denk jij wel niet dat je bent?!

Zo hallo... excuse you?! Iemand maakt een entree; je kent 'ze' vast wel, van die mensen die hun hart niet in hun borstkas hebben zitten, maar er buiten. Precies, van die hele drukke pipo's die jou en mij gewoon omver schreeuwen en die binnen een paar minuten heel hun levensverhaal hebben verteld. Ik weet dat ik mensen niet in een hokje mag stoppen, maar als dat soort 'types' een tent binnenkomen, denk ik al snel: "oh die zit zo en zo in elkaar." Natuurlijk mag je niet zo denken, maar dat is wel de indruk die hij/zij geeft met zo'n entree.

Boeiuh!
Vorige week maandag, tijdens het 3-jarig bestaan van Coopr heb ik zélf een spiegel voor gehouden gekregen. Deze spiegel, genaamd Suzi Vasques Dias, heeft mij van top tot teen geanalyseerd. Ter introductie, Suzi is stijladviseur en personal shopper. Niet heel verrassend laat ik een jonge, enthousiaste maar ook rustige indruk achter bij mensen. Wat me wel een beetje verraste, is dat ik ook een 'hoge gunfactor' uitstraal. Ik moest ook even schakelen, maar het schijnt dus zo te zijn dat ik 'iets' uitstraal waardoor mensen mij veel gunnen. Nooit geweten dat ik zoiets abstracts kan uitstralen. Ik kan er alleen maar heel blij mee zijn (ghe ghe). Ik ben altijd benieuwd of mensen zoals Suzi dicht bij de ware ik/persoon kunnen komen. Vaak krijg je hele algemene beschrijvingen (spontaan, enthousiast etc.), maar Suzi eindigde haar analyse met: "Jij maakt je niet snel druk om dingen, je hebt zoiets van boeiuh komt allemaal wel goed!" Alsof ze mijn levensmotto wist! Ik raak niet snel gestrest inderdaad, maar dat ik dat dus ook uitstraal?! Om misverstanden te voorkomen: ik ben wel altijd geïnteresseerd (al verwarren sommige mensen mijn interesse met nieuwsgierigheid).

Jong volwassen
Bewust zijn van je eigen eerste indruk is voor een pr-consultant wel heel belangrijk natuurlijk. Een (goede) consultant moet het in eerste instantie hebben van het vertrouwen dat hij/zij uitstraalt en zijn/haar geloofwaardigheid. Een professionele en betrouwbare indruk achterlaten is dus een pré. Maar wat nou als je, net als ik, dat minder uitstraalt omdat je nog jong bent? Zo nu en dan maak ik het weleens mee: ik ga mee naar een klantafspraak en zit dan tegenover iemand die soms wel twee generaties ouder is. Daar zit ik dan, hopen dat de klant mij ook serieus neemt en niet alleen mijn collega. Een vorm van onzekerheid die ik dan probeer te maskeren met behulp van kleding. Dus geen sneakers en T-shirtje (kantooroutfit), maar hakken en een jurkje of blouse om toch wat ouder over te komen. Ik blijf wel altijd dicht bij mezelf, maar hoever kun je gaan? Suzi heeft mij daarom een wat ouderlijke en serieuze outfit aangemeten, maar tegelijkertijd past het ook goed bij Coopr én mezelf. Wie denk jij eigenlijk wel niet dat je bent? En hoe zou je willen dat je overkomt? Laat het mij vooral weten, ik spiegel je graag! En wil je iets meer weten over het Coopr uitje, dan moet je het blog van mijn collega Arusha nog even teruglezen.

Ben jij ook een PR-junior? Reageer dan vooral als ook jij tegen bepaalde dingen oploopt, op- en/of aanmerkingen of vragen en/of tips hebt. Door elkaars ervaringen uit te wisselen, helpen we elkaar om uiteindelijk volwaardige PR-leeuwen te worden! Tot over twee weken weer!

Mary-Grace