Voor de leeuwen in PR: Kritiek hebben, geven en ontvangen: just deal with it!

Iedereen heeft wel eens van die dagen, maanden of periodes dat het even niet mee zit. Op het werk en/of je privéleven is er altijd wel iets dat je bezig houdt. Je kunt een rotdag op het werk hebben, ruzie hebben met een van je beste vriendinnen of dat kleine irritante broertje dat nooit luistert zit je weer eens dwars. Allemaal heel vervelend en het een heeft of kan weer invloed hebben op het andere. Maar laten we even terug gaan naar een rotdag op de werkvloer. Dagen ben je bezig geweest met een presentatie waarin je je ideeën hebt uitgewerkt voor een fictieve klant. Alles om je presentatievaardigheden, je creativiteit en PR skills etc. eens onder de loep te nemen. En dan is het moment daar. Je presenteert voor al je collega's en eindigt met: "zijn er nog vragen en/of opmerkingen."

Het moment suprême
Even voor de duidelijkheid. Het ging hier om een oefening om te zien waar alle werknemers van Coopr staan. Hoe 'goed' of beter gezegd 'op welke manier' presenteren wij Coopr en hoe werken wij ideeën uit voor een (fictieve) klant. Dus ook hoe je om gaat met budgettering en hoe creatief en commercieel je bent. Houd dat vast en nu terug naar dat ene moment. Doodse stilte eerst natuurlijk en dan komt het:  je krijgt wat kritische vragen waar je wel op voorbereid was, maar op zo'n moment natuurlijk toch nooit goed antwoord op geeft. Of in ieder geval: niet hoe ik het me had voorbereid. Als afsluiting van de dag, nadat iedereen gepresenteerd had, komt het feedback rondje. "Ok Grace, nou om te beginnen ging het aardig (-duikt ineen en houdt adem vast- dat woord alleen al... 'aardig') alleen moet je hier en hier, maar ook daar en daar en zus en zo op letten." Oei daar gaat m'n zelfvertrouwen. Eigenlijk hoor je dan alleen nog maar de 'slechte' dingen en de complimenten vergeet je of hoor je niet eens.

Ontvangen en omarmen
Ergens weet je dat het allemaal opbouwende kritiek is, want ze willen je alleen maar beter maken. Maar op dat moment wil je het liefst toch onder de tafel kruipen. Of niet? Ik vind het daarom echt knap van mensen die goed kritiek kunnen ontvangen. Toevallig las ik vandaag een artikel op Nu.nl over Olcay Gulsen die onlangs nog veel kritiek kreeg. Ze zegt hierover: "Daardoor werd ik weer scherp. Ik zat teveel in mijn comfortzone, omdat het zo goed ging met het merk. Iedereen heeft af en toe kritiek nodig. Het maakte dat ik alleen maar meer zin had in een volgende stap."

Just deal with it!
Wat mij betreft heeft ze daar helemaal gelijk in! Jammer dat dit besef altijd een paar dagen later komt (bij mij althans). Meestal moet je toch eerst een rotdag hebben gehad, kritiek krijgen en misschien zelf wel even keihard op je bek te gaan om vervolgens weer op te krabbelen. Het is zo menselijk. Alles moet natuurlijk wel eerst even bezinken, je moet het een plekje geven zodat je erna keihard kan terug slaan. Want net als Olcay, hoop ik dat ik uiteindelijk kan zeggen: "Kom maar op met je kritiek, ik lust je rauw, ben niet voor niets een leeuw." Toen ik weer uit mijn post-kritiek-slaap was wakker geschud kwamen ook de complimenten weer naar boven. Zo had ik van alle ideeën die gepresenteerd werden het tweede beste idee!

Ben jij ook een PR-junior? Reageer dan vooral als ook jij tegen bepaalde dingen oploopt, op- en/of aanmerkingen of vragen en/of tips hebt. Door elkaars ervaringen uit te wisselen, helpen we elkaar om uiteindelijk volwaardige PR-leeuwen te worden! Tot over twee weken weer!

Mary-Grace