schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
War Child maakt Tweede Wereldoorlog weer heel relevant
Blog
PR
Shelly Delwel
06-05-2014
Gisteren vierden wij in Nederland onze vrijheid. En zondag stonden wij stil bij alle oorlogsslachtoffers die vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen. Het is alweer bijna 70 jaar geleden dat deze oorlog plaatsvond. Waarom herdenken wij deze oorlog nog? Het is toch al zo lang geleden en de kinderen van nu weten niet waar die oorlog over ging? Deze geluiden hoor je nog vaak. Maar Nationale Dodenherdenking is meer dan alleen het herdenken van de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Voor mij is het ook een moment om stil te staan bij dat wat er vroeger is gebeurd nóóit meer mag gebeuren. Het is altijd weer een moment om te beseffen dat we onszelf gelukkig mogen prijzen dat wij in vrijheid mogen leven, want dat is helaas nog steeds niet voor iedereen weggelegd. Denk aan Congo, Zuid-Sudan, Syrië en Afghanistan...
Geen herhaling
Dat is ook de reden dat War Child met haar nieuwe campagne "Laat dit verhaal niet zijn verhaal worden" komt. Het doel van War Child is namelijk kinderen die op dit moment opgroeien in oorlogsgebieden een jeugd te geven vrij van angst, zodat zij vrij kunnen opgroeien. In deze campagne heeft War Child een mooie brug tussen het verleden en de toekomst geslagen, zodat de Tweede Wereldoorlog opeens weer heel relevant wordt zowel voor jong als oud.
https://www.youtube.com/watch?v=syN8cJ9K354
Verwerking van trauma'sDe video kwam bij mij wel binnen. Kippenvel krijg je ervan als je Jan, de man die bijna 70 jaar geleden de Tweede Wereldoorlog meemaakte, met zoveel emotie ziet terugdenken aan deze verschrikkelijke tijd. Je ziet hem worstelen met zijn onverwerkte oorlogservaringen. Hij heeft geen mogelijkheid heeft gehad om zijn verhaal te doen. Het is dan ook de eerste keer dat hij zijn verhaal vertelt. En hij roept mensen op om zijn verhaal niet dat van de huidige kinderen in oorlogsgebieden te laten worden.Jan, oorlogskind van 1940-1945 : "Tijdens de Tweede Wereldoorlog heb ik als jongetje verschrikkelijke dingen meegemaakt. Mijn hele leven draag ik die vreselijke herinneringen met mij mee. Ik ben mijn openheid verloren, mijn geloof in mensen kwijtgeraakt en heb nooit geleerd mijn emoties te uiten. Na de oorlog had ik graag een schouder gehad om op uit te huilen, iemand aan wie ik mijn verhaal kon vertellen. Ik heb het niet kunnen verwerken". HulpOm dit te voorkomen zorgt War Child voor psychosociale hulp om kinderen te helpen hun heftige ervaringen een plek te geven. Uit de beschrijvingen van de 'behind the scenes' blijkt dat deze campagne ook Jan heeft geholpen met zijn verwerking door er voor het eerst open over te praten. Een mooi eerste resultaat lijkt mij.
Geen herhaling
Dat is ook de reden dat War Child met haar nieuwe campagne "Laat dit verhaal niet zijn verhaal worden" komt. Het doel van War Child is namelijk kinderen die op dit moment opgroeien in oorlogsgebieden een jeugd te geven vrij van angst, zodat zij vrij kunnen opgroeien. In deze campagne heeft War Child een mooie brug tussen het verleden en de toekomst geslagen, zodat de Tweede Wereldoorlog opeens weer heel relevant wordt zowel voor jong als oud.
https://www.youtube.com/watch?v=syN8cJ9K354
Verwerking van trauma'sDe video kwam bij mij wel binnen. Kippenvel krijg je ervan als je Jan, de man die bijna 70 jaar geleden de Tweede Wereldoorlog meemaakte, met zoveel emotie ziet terugdenken aan deze verschrikkelijke tijd. Je ziet hem worstelen met zijn onverwerkte oorlogservaringen. Hij heeft geen mogelijkheid heeft gehad om zijn verhaal te doen. Het is dan ook de eerste keer dat hij zijn verhaal vertelt. En hij roept mensen op om zijn verhaal niet dat van de huidige kinderen in oorlogsgebieden te laten worden.Jan, oorlogskind van 1940-1945 : "Tijdens de Tweede Wereldoorlog heb ik als jongetje verschrikkelijke dingen meegemaakt. Mijn hele leven draag ik die vreselijke herinneringen met mij mee. Ik ben mijn openheid verloren, mijn geloof in mensen kwijtgeraakt en heb nooit geleerd mijn emoties te uiten. Na de oorlog had ik graag een schouder gehad om op uit te huilen, iemand aan wie ik mijn verhaal kon vertellen. Ik heb het niet kunnen verwerken". HulpOm dit te voorkomen zorgt War Child voor psychosociale hulp om kinderen te helpen hun heftige ervaringen een plek te geven. Uit de beschrijvingen van de 'behind the scenes' blijkt dat deze campagne ook Jan heeft geholpen met zijn verwerking door er voor het eerst open over te praten. Een mooi eerste resultaat lijkt mij.
